ଚକାନୟନ-୪

ହେ ଚକାଡୋଳା ହେ ମହାବାହୁ

ତୁମେ ଏମିତି ଗଢା

ହେଲ କେମିତି

କହିବକି ମୋତେ ଥରେ !

ହାତ ନ ଥାଇବି

ଭକତ ହାତରୁ

ନେଉଛ ନଡିଆ

ହାତ ବଢେଇ

ପାଦ ନ ଥାଇ ବି

ଏ ସାରା ସଂସାର

ଚଲାଇଛ ତୁମ

ମହିମା ଯନ୍ତ୍ରେ ॥

ତୁମ ଭଳି ଠାକୁର

ଦେଖିନାହିଁ କେବେ

ଏ ମୋର ଦୁଇ ନୟନ

କେତେ ଅପରମ୍ପାର

ମହିମା ତୁମର

ସଭିଙ୍କୁ କରୁଛ ଭୋଳ ॥

ତୋ ଭଳି ଠାକୁର

ପୂଜୂଛି ଏ ଓଡିଶା

ପୂଜନ୍ତି ସାରା ଜଗତ

ବିପଦ ଆପଦରୁ

କରୁଥାଅ ରକ୍ଷା

ତୁମ ନୀଳଚକ୍ର ବାନା

ପଣତ କରି

ହେ ଚକାନୟନ

ଶୁଣ ମୋ ଗୂହାରୀ ॥