ଚିର ନିଦ୍ରା

ତୁ ନା ସତରେ ଭାରୀ ବିଚିତ୍ର ଅଟୁ

ତୋ ରଙ୍ଗ ନାହିଁ କି ରୂପ

ତଥାପି ତୁହି ଆସୁ କେତେ ଆନନ୍ଦେ

କରୁ ତୋ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ॥

ନାମ ତୋ ମୄୄୄୄୄୄୄୄୄୄୄତ୍ୟୁ ଦ୍ବିତୀୟ ଚିରନିଦ୍ରା

ଶାନ୍ତିରେ ଆସୁ ଜୀବନେ

ତୋର ଆସିବା ସମସ୍ତଙ୍କୁ କନ୍ଦାଏ

ଏ କଥା କିଏ ନ ଜାଣେ !

ତୁ ଆସିବା ସମୟ କିଏ ଜାଣେନି

କି ରହିବାର ଠିକଣା

ତୋର ଆସିବାରେ କିନ୍ତୁ ବାଜୁଅଛି

କେତେ ଯେ ବାଦ୍ୟ ବାଜଣା ॥

ଅଚାନକ ଝଡ ହୋଇ ଆସିଯାଉ

ଦୁଃଖ ଦେଇ ଚାଲିଯାଉ

କାହା ସଂସାର ପୁଣି ଉଜାଡିଦେଉ

ହସଖୁସି ପୋଛି ଦେଉ ।

ପିଲାରୁ ବୁଢାଯାଏଁ ସମସ୍ତେ ତୋତେ

ଅନେକ ଭୟ କରନ୍ତି

କାହା ଉପରେ ନଜର ଢାଳିଅଛୁ

କେହି ସତେ ନ ଜାଣନ୍ତି ॥

ଜନ୍ମ ହେଲେ ଖୁସିର ଲହରୀ ଖେଳେ

ମିଠା ବାଣ୍ଟନ୍ତି ପ୍ରଫୁଲ୍ଲେ

କିନ୍ତୁ ରେ ମୄୄୄୄୄୄୄତ୍ୟୁ !ତୋ ଆସିବା ଖବରେ

ସଭିଏଁ ଦୁଃଖି ହିଁ ହେଲେ ॥