ଛନ୍ଦହୀନ ଜୀବନ

ଛନ୍ଦ ରାଗ ରାଗିଣୀରେ ବନ୍ଧା ଏଇ କବିତା,

ଛନ୍ଦହୀନ କବିତା ଯେ ଲାଗଇ ବଡ଼ ପିତା |୧|

ସୁଲଳିତ କାବ୍ୟଗୀତି

ଲାଗେ ବଡ଼ ମଧୁର,

ଜୀବନରେ ଭରିଦିଏ ଛବିଳ ମଧୁଡ଼ୋର |୨|

ଜୀବନ ଓ କବିତା ଯେ ଏକ ଛନ୍ଦେ ବନ୍ଧିତ,

କବିତା ବି ଜୀବନକୁ କରଇ ମଧୁ ପ୍ରୀତ |୩|

ଛନ୍ଦହୀନ ଜୀବନରେ ଆସଇ ଖରାଝଡ଼,

ସେ ଖରାରେ ଉଡ଼ିଯାଏ କେତେଯେ ଲୁହାବାଡ଼ |୪|

ଛନ୍ଦେ ଛନ୍ଦି ହୁଏ ବନ୍ଦି ଛନ୍ଦାୟିତ ଜୀବନ,

ସୁମଧୁରେ ବିତିଯାଏ ମଧୁମୟ ଜୀବନ |୫|

ଯେବେ ଆସେ ଜୀବନରେ ଅଦିନିଆ ମେଘଝଡ଼,

ଭାଙ୍ଗିଦିଏ ସୁଖସାରା ପ୍ରୀତିପାତ୍ର ପ୍ରୀତିଗଡ଼ |୬|

ବୀଣାତାର ଛିଣ୍ଡିଗଲେ ବେସୁରିଆ ତାର ସୁର,

ଛନ୍ଦହୀନ ହୋଇଯାଏ କି କରିବ ବୀଣା ତାର | ୭|

ମଧୁର ବସନ୍ତ ରାଗ ବିନା ଲାଗେ ପ୍ରୀତି ପିତା,

କପଟ ପଶାରେ ଛନ୍ଦି ହୋଇଯାଏ ମଧୁ ଗୀତା |୮|

ଛନ୍ଦଯୁକ୍ତ କରିବାକୁ ମଧୁର ବସନ୍ତ ମନ,

ଯୋଡ଼ି ଦିଏ ଜୀବନକୁ   ପ୍ରାପ୍ତିହୁଏ ପ୍ରେମଧନ |୯|

ଛନ୍ଦହୀନ ଜୀବନକୁ କରିଦେବା ମଧୁମୟ,

ତେବେ ଯାଇ ଜୀବନଟା ହୋଇଯିବ ସୁଖମୟ |୧୦|