ବର୍ଷା ତୁମେ ଆସ

ରୁଣୁଝୁଣୁ ତୁମ ପଦ ନୂପୁର ନିକ୍ୱଣ ମନେ ଭରେ ପ୍ରିୟ ସଙ୍ଗ ଆଶା  

ତୁମ ସାଥେ ଆଣି ଶୀତଳ ସମୀର କର ତୁମେ ପିୟାସୀ ଗୋ ବର୍ଷା ॥

କଜଳ ମେଘର ଛାତିରେ ଦିଶେ ଯେବେ ସୁନାରଙ୍ଗ ବିଜୁଳି ଚମକ

ତନୂ ମନ ହୁଏ ଶିହରିତ ବିରହିଣୀ ଲୋଡୁଥାଏ ପ୍ରିୟଜନ ବକ୍ଷ ।।

 ବର୍ଷାର ପହିଲି ପରଶେ ଯେବେ ଭିଜାମାଟି ଖେଳାଏ ମହକ

ତୃଷାର୍ତ୍ତ ଚାତକ ଚାତକୀ ପ୍ରାଣେ ଖେଳିଯାଏ ନୂତନ ପୁଲକ ।।

ନୂତନ ମେଘର ଗୁରୁ ଗରଜନେ ନାଚେ ବନେ ଶିଖୀ ପୁଚ୍ଛ ମେଲି

ଉଚ୍ଚକିତ ହୋଇ ଧରଣୀ ହସଇ ଫୁଟେ ଯୂଇ ଯାଇ ହେନା ମଲ୍ଲୀ ।।

ସଜେଇ ହୋଇସେ ପ୍ରକୃତି ରାଣୀଟି ଦିଶେ କେଡେ ମନୋହର

ଶୁଷ୍କ ନଦ ନଦୀ ଗ୍ରାମ୍ୟ ପୁଷ୍କରିଣୀ ଦେଖ ଜଳେ ହେଲେ ଭରପୂର ॥

ରୁକ୍ଷ ବୃକ୍ଷରାଜି ଶ୍ରୀହୀନ ବନାନୀ ଶୋଭେ ନବ ପଲ୍ଲବୀତ ହୋଇ 

କୋଇଲି ଡାକରେ ସୁନାରୀ ଗଛଟି ଝୁମେ ମତୁଆଲା ହୋଇ।।

ଚାଷୀଭାଇ ମନ ଆନନ୍ଦରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ନଭେ ଦେଖି ତୁମ ଆଗମନ 

ଫଳାଇବ କ୍ଷେତେ ସୁନାର ଫସଲ ଯଦି ତୁମେ ଦେବ ବରଦାନ ।।

ସହି ସହି ବଢି ମରୁଡି ର ଦାଉ ହତାଶ ହୋଇଛି ସୁଖ ତା ଯାଇଛି ହଜି

ତୁମେ ସାହା ହେଲେ ଏକା ବରଷକେ ସବୁ ଦେଣା ଯିବ ତା'ର ଶୁଝି ।।

ଆସ ଆସ ତୁମେ ବର୍ଷା ଗୋ ତୁମ ସାଥେ ସୁଖ ନେଇ ଆସ

ସୁଜଳା ସୁଫଳା  ଶସ୍ୟ ଶ୍ୟାମଳା ହେଉ ମୋ ଭାରତବର୍ଷ ।।

ଘୁଞ୍ଚି ଯାଉ ସବୁ ଅଭାବ କଷଣ ଶୋକ, ଦୁଃଖ ହୋଇଯାଉ ଶେଷ  

ହିଂସା, କ୍ଳେଶ, ଦ୍ୱେଷ ଦୂର ହୋଇ ସବୁ ମନେ ଭରି ଯାଉ ହର୍ଷ ।।