ବୃକ୍ଷରୋପଣ

ବଢ଼ି ବଢ଼ି ଚାଲେ ତାପମାତ୍ରା ନିତି 

ପୃଥିବୀକୁ ଆସେ ଜ୍ଵର 

ନିଷ୍ଟୁର ମାନବ ବୁଝିପାରେ ନାହିଁ 

ଧରିତ୍ରୀ ମାତା ଚିତ୍କାର । 

ଅନଳ ପରାୟ ସମୀର ଆସୁଛି 

ହେଲେ ବେଳ ଦୁଇ ଘଡ଼ି

ମଉସୁମି ଆଉ ବୋଲ ମାନୁନାହିଁ 

ଯାଇଛି ସେ ବାଟ ହୁଡି । 

ସଭିଙ୍କୁ କରୁଛି ନିବେଦନ ଖାଲି

ଆସ ଏକତ୍ରିତ ହେବା 

ସବୁଜ ପୃଥିବୀ ଗଢ଼ିବା ନିମନ୍ତେ 

ବୃକ୍ଷ ରୋପଣ କରିବା । 

ହଟିବ ମରୁଡି ଅଦିନର ଝଡି 

ରହିବନି ଆଉ ଚିନ୍ତା 

ପଶୁପକ୍ଷୀ ସର୍ବେ ଶାନ୍ତିରେ ରହିବେ 

ଏକଥା ନିଶ୍ଚେ ଜାଣିଥା । 

ଘରେ ଥିଲେ ପୁତ୍ର ଦେଇପାରେ ଧୋକା 

ବୃକ୍ଷ ନୁହେଁ ସେଇ ପରି 

କୋଟି ପୁଣ୍ୟ ମିଳେ ବୃକ୍ଷ ରୋପଣରେ 

ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୁଅନ୍ତି ହରି ।