ବୃକ୍ଷ ରୋପି ହସାଇବା ରାଇଜ

ଉତ୍ତପ୍ତ ଗଗନ

ଉତ୍ତପ୍ତ ଧରିତ୍ରୀ

ହାହାକାର କରେ ଜୀବ ସମାଜ l

ବିଷାକ୍ତ ଧୂଆଁରେ

ଭରିଛି ପୃଥିବୀ

ଦୂଷିତ ହୋଇଛି ପରିବେଶ ଆଜ l

ମଣିଷ ଖୋଳୁଛି

ନିଜର କବର

ନିଜ ହାତେ କାଟି ବୃକ୍ଷ ସମାଜ l

ମହା ମୁଢ଼ ସାଜି

ସ୍ୱାର୍ଥରେ ବୁଡ଼ିଛି

ଟାଣ ମୁହେଁ ତାର ନାହିଁଟି ଲାଜ l

ଅରଣ୍ୟ କାନନ

ଧ୍ୱଂସର ପଥରେ

ଲୋପ ପାଇଛନ୍ତି ଜଙ୍ଗଲ ଜୀବ l

ଅସନ୍ତୁଳନରେ

ପରିବେଶ ଆଜି

ଧ୍ୱଂସାଭୀମୁଖୀ ମୁଢ଼ ମାନବ l

ବୃକ୍ଷ ଊଣା ହେଲେ

କି କରି ଭରଣା

ହେବ ଅମ୍ଳଜାନ ବାୟୁରେ, ହେଜ l

ଓଜନ୍.ର ସ୍ତର

କମି କମି ଯିବ

ବଢ଼ିବ ଉତ୍ତାପ ସୁରୁଜ ତେଜ l

ବୃକ୍ଷର ଅଭାବେ

ଜଳାଭାବ ହେବ

ବରଷା ହାରିବ ତା ଓଜ ତେଜ l

ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ, ମରୁଡ଼ି

ମାଡ଼ିବେ ଦର୍ପରେ

ଉଡ଼ାଇ ରାଇଜେ ବିଜୟ ଧ୍ୱଜ l

ବାୟୁ ବି ଦୁଷିତ

ଜଳ ବି ଦୁଷିତ

ଦୁଷିତ ହୋଇଛି ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚିଜ l

କଳ୍ମଷେ ଭରିଛି

ମଣିଷର ଆତ୍ମା

ଭାବାନ୍ତରହୀନ କରେ ମଉଜ l

ବୃକ୍ଷରୋପଣେ

ଅସଂଖ୍ୟ ଯୋଜନା

ସରୁନାହିଁ ଜମା ତା ସଜବାଜ l

କାଗଜ କଲମେ

ଯୋଜନା ଲମ୍ବିଛି

ଅସହାୟେ ଶୁଖେ ଚାରା ଓ ବୀଜ l

ବୃକ୍ଷଟେ ବଞ୍ଚାଏ

ଅନେକ ଜୀବନ

କ୍ଷୁଦ୍ର ଦ୍ୱିଜ ଠାରୁ ବିଶାଳ ଗଜ l

ଶପଥ କରିବା

ଭଉଣୀ ଭାଇଏ

ବୃକ୍ଷ ରୋପି ହସାଇବା ରାଇଜ l