ବୋଝ

ପାଦ ମୋର ଟଳମଳ

ପାରୁ ନାହିଁ ଚାଲି

ତା ସାଙ୍ଗକୁ ମୁଣ୍ଡରେ ମୋ

ବୋଝର ଅର୍ଗଳି ।

ଗରିବ ବାପୁଡା ନାହିଁ ପେଟେ ଦାନା

ଖାଇବାକୁ ଦିଅନାହିଁ ଦିଅ ନିର୍ଯ୍ଯାତନା

ଯାହା ପାଖେ ଅଛି ଧନ ବୋଲାଏ ମୁନିବ

ଆମେ ସବୁ ତା ଆଗରେ ପୋକଠାରୁ ହୀନ ।

ବୋଝର ଭାରରେ ନଇଁ ପଡେ ଅଣ୍ଟା

ପାରେନି ସଳଖି ଗରିବ ବାପୁଡା

ବେକେ ବନ୍ଧା ତାର କୁଟୁମ୍ବ ଯେ ଚାରି

ବୋଝ ଉପରେ ଯେ ଲଳିତାର ବିଡା ।

ବୋଝ ନୁହେଁ ସେତ ଅଭିଶାପ ପରା

ଗରିବ ଜନମ ନର୍କ କୀଟ ପରା

କେଉଁ ଜନମର ପାପ ବୋଲି ସେତ

ଏ ଜନମେ ଲଦା ବୋଝ ଉପହାର ।