ବୋଝ

    ବୋଝ ବୋହିବାର ସାହସ ଶକତି ଯେବେ ହୁଏ ଉତ୍ପନ୍ନ,      

ଯେତେ ବୋଝ ଆସେ ବୋହି ନେଇହୁଏ ଲାଗେ ନାହିଁ ତ ବିଷର୍ଣ୍ଣ |୧|   

         

ଯେତେ ବଡ଼ କାମ ହୋଇଥାଉ ପଛେ ବୋଝ ବୋଲି ଭାବ ନାହିଁ,             

ମନର ଭାବନା ସହଜ ହୋଇଲେ ସହଜ ହୁଅଇ ସେହି |୨|        

ରୋଗୀଣା ଦେହକୁ ବୋଝ ହୁଏ ରୋଗ ଓଉଷଧ ପଥି ରାଗ,

ମନ ବିଷେଇଲେ ବୋଝ ବଢ଼ିଯାଏ ପିତା ଲାଗେ ସବୁ ଭୋଗ |୩|              

କରୋନା ବେଳରେ ବଡ଼ ବୋଝ ଲାଗେ କରୋନା ଭୟର ଭୂତ,             

ସବୁ ବୋଝଠାରୁ ପ୍ରଶାସନ ବୋଝ ବଳିପଡ଼େ ଅକସ୍ମାତ | ୪|             

ପରିବାର ବୋଝ ସବୁଠୁଁ କଠିନ ବୋହିବା ଲୋକ ହିଁ ଜାଣେ,            

ପିଠି ଅଣ୍ଟା ହାଡ଼ ବଙ୍କା ପଡ଼ିଯାଏ ମରମକୁ ନିତି ହାଣେ |୫|       

ଅଲାଜୁକି ଯେବେ ଝିଅ ହୋଇଯାଏ ଘରର ଲଜ୍ଜାକୁ ଖାଏ,  

ଅଣ୍ଟି ଛୁରି ହୋଇ ତଣ୍ଟିକୁ କାଟେ ସେ ବିରାଟ ବୋଝ ବୋଲାଏ |୬|           

ନାଲାଇକ ପୁଅ ନିଶା ଦରବରେ ଯେବେ ଦେଇଦିଏ ମନ,   

 କି ବୋଝ କହିବା ତାହାର ନାମଟି ପିତା ହୁଏ ହୀନିମାନ |୭|   

ପକେଟରେ ନାହିଁ ଗରମ ବାପୁଡ଼ା ସ୍ତ୍ରୀ ବାନ୍ଧୁଥାଏ ବରତ,     

ଅକାଳ ଚଡ଼କ ମାଡ଼ିଆସେ ପରା ବେକ କାଟିନିଏ କରତ |୮|        

ବୋଝର ପାହାଡ଼ କେହି ଦିଅନ୍ତିନି ଦେଇଥାନ୍ତି ନିଜ ଲୋକ,       

ଭାରି ଭୟଙ୍କର ବୋଝର ପସରା ବୁଡ଼ିଯାଏ ଭୋକଶୋଷ |୯|    

ପଢ଼ିବାରେ ବୋଝ ଶୋଇବାରେ ବୋଝ ଯଦି ବୋଝ ଭାବୁଥାଅ,     

ମନରୁ ବୋଝକୁ ହଟାଇ ଦିଅନ୍ତୁ ସୁଖେ ଦିନ କାଟୁଥିଅ |  ୧୦|