ବିପ୍ଳବୀର ମନ ଓ ଧ୍ୟାନ

ଆଜି ନାହିଁ କାମଧାମ, ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ 

ହୃଦୟରେ ବହୁ ଶଙ୍କା ବଢୁ ତ ଅଛଇ ।

କେବଳ ଅଛି ଉଦରରେ ଭିଜା କନା

ପାଆନ୍ତିନି ଦୁଇ ଓଳି ପେଟକୁ ଦାନା ।

ଆଜି ମଣିଷ ମାନବିକତା ରେ ଶୂନ୍ୟ

ପକେଟଟି ଖାଲି ଗରବେ ଫୁଲେ ମନ ।

ଘୁରି ବୁଲୁଛି ଆଖି ଏଠାରେ ସେଠାରେ,

କାଳେ ମିଳି ଯିବ କିଛି କିଛି ମାଗଣାରେ ।

ଦୁଇମୁଠା ଭାତ ନାହିଁ, ଲୋକଙ୍କ ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ

ବାକି ରହିଗଲା ବିପ୍ଳବୀର ମନ ଓ ଧ୍ୟାନ ।

ମନେ ରହେ ଦିନେ ଦେଖିବେ ପୁଂଜିର ଶାନ

ଦେଖିବାକୁ ଆଗକୁ କଣ ଲୋକଙ୍କ ଜୀବନ ।