ବିଳାପିତ ମାତୃତ୍ବର ଅଭିମାନ

 ଉଠିପଡ ଧନ ଉଠିପଡ

 ଖାଇ ନାହୁଁ କେତେବେଳୁ ଧନ

ଲାଗି ଗଲାଣି ତ ପେଟ ତୋର।

ବାବୁ ଘରେ ଥିଲା ଆଜି ଭୋଜି

ଫେରିବା ଡେରି ହୋଇଲା ବୋଲି କି

ରୁଷି କି ନିଦରେ ଶୋଇଛୁ କି ?

କେତେ ଭୋଜି ଭାତ, ଖିରୀ, ପୁରି,

ଧନ ମୋ ଥିବ ଭୋକ ଉପାସରେ

ହୃଦ ହେଉଥିଲା ମୋର କୋରି ।

ବଡଲୋକଙ୍କର ବଡ ଭୋଜି

ଖାଇବା ଅଳ୍ପ ଫିଙ୍ଗିବା ବେଶୀ

ଅଳିଆଦାନୀରୁ ଆଣିଛି ଗୋଟାଇ

ତୋ ପାଇଁ ଧନ ମୁଁ ସେଠୁ କିଛି।

ବଡ ବୁଝନ୍ତିନି ମନକଥା

ପିଲାଟିଏ ଖିରି ଦନା ଦେଲା 

ଯତନେ ଆଣିଛି ଖାଇପକା ।

କରିବିନି ଆଉ ଜମା ଡେରି

ଆ ମୋ କୋଳକୁ ଧନମାଳି

ଉଠୁନି କାଇଁ ମୋ ଶଙ୍ଖାଳି ।

କି କରିବି ଆଉ ଏଇ ଖିରି ?

ଜଗନ୍ନାଥ ଶୁଣ ଏଇ ଅଳି 

କରନା କାହାକୁ ହତଶିରୀ।