ବିଭ୍ରମ ମୂର୍ଚ୍ଛନା

ରାଜକୀୟ ମର୍ଯ୍ୟାଦାରେ

ଭାଗ୍ୟର ଭୂଗୋଳ

ପିଠି ଥାପି ତୋଳୁଥିଲା

ବିଭ୍ରମ ମୂର୍ଚ୍ଛନା

ଦିଗ ହୁଡୁଥିଲେ ମୋ ସପନ

ବାଟ ହୁଡୁଥିଲେ ମୋ ଭାବନା

ତୁମେ କିନ୍ତୁ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲ

ସାଉଁଟିବାରେ

ନିଜ ବୀରତ୍ୱର ଗାଥା

ତୀକ୍ଷ୍ଣ ଖଡ଼୍ଗର ଉଦ୍ଦାମତା

ସ୍ମୃତିର ତାରୁଣ୍ୟତା

ହେଉଥିଲେ ଅସ୍ପଷ୍ଟ

ପ୍ରତିଶ୍ରୁତିର ବଉଦ

ହେଉଥିଲେ ନିରୁଦ୍ଧିଷ୍ଟ

କେଉଁ ଏକ

ଆଲେଖ୍ୟ ଉପନ୍ୟାସ ପରି

ଜୀବନ୍ୟାସ ସଞ୍ଚୁଥିଲେ 

ମୋ ଭାବନା ..

କ୍ଷଣିକ ପାଇବାର ଲୋଭରେ

ଦରଗଢା ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ

ତୋଳୁଥିଲେ 

ମିଥ୍ୟା ଏକ ସମ୍ଭାବନା ..