ଭୁବନମୋହିନୀ ମାଆ

ଜଗତ କଲ୍ୟାଣୀ ଶକ୍ତିପ୍ରଦାୟିନୀ ଭୁବନମୋହିନୀ ମାଆ

ତ୍ରୈଲୋକ୍ୟବାସିନୀ ଦୁର୍ଗତିନାସିନୀ ମରତକୁ ହୁଅ ସାହା ।

ଶରତ ଶ୍ୟାମଳା ଚାରୁ ବର୍ଣ୍ଣମାଳା ବିଶ୍ୱ ତବ ରଙ୍ଗ ବିଭା

ସୁନୀଳ ଆକାଶେ ଅରୁଣୀମା ହସେ ଧରି ତୁମ ରଙ୍ଗ ଆଭା । 

ତଟିନୀର ଅଂକେ କାଶତଣ୍ଡି ଖେଳେ ପ୍ରଣୟ ବିଧୁରା ଛନ୍ଦେ, 

ଶେଫାଳି,କାମିନୀ,ଯୁଇ ଯାଇ ହେନା ବାସିଲେଣି ମଧୁ ଗନ୍ଧେ ।

ତବ ଆବାହନୀ ମଧୁର ଗୁଞ୍ଜନ ଭକ୍ତିପୂତ ଚୈତନ୍ୟରେ

ବାଢ଼ି ଦେଉଅଛି ଖୋଲି ଦେଇ ମୋର ବିବେକର ଚୌହଦିରେ । 

ସ୍ଥାବର ଜଙ୍ଗମ କୀଟଠୁ ପତଙ୍ଗ ସର୍ଵଘଟେ ବିଦ୍ୟମାନ

ତବ ଆବାହନେ ପାଷାଣରେ ପ୍ରାଣ ହୁଏ ମାଗୋ ଦିବ୍ୟଜ୍ଞାନ ।

ତୁମରି ସ୍ୱରୂପ ସବୁରି ଅନ୍ତରେ ହେଉ ମାଲୋ ପ୍ରକାଶିତ,

ଦିବ୍ୟ ଚେତନାର ଦିବ୍ୟ ମହକରେ ହେଉ ବାରେ ଉଦ୍ଭାସିତ । 

ଆସ ଅବତରି ତିମିର ଅନ୍ଧାରେ ଚେତନାର ମଧୁକୁଞ୍ଜେ,

ହୃଦୟ ମଣ୍ଡପେ ବାଢୁଛି ନୈବେଦ୍ୟ ବିଧୁର ପ୍ରାଣର ସଞ୍ଜେ ।