ଭୋକ

ବଞ୍ଚିବା ନିଶାର ଏଠି

ଅହରହ ଯୁଦ୍ଧ ଚାଲେ

ପୁଣି ବଢେ ପ୍ରତିଯୋଗିତା

ଆଗକୁ ଯିବାର ।

ଠାଆଁ କୁ ଠାଆଁ କୁ

ଏଠି କିନ୍ତୁ ଆଁକି ବସି ଥାଏ

ପେଟର ଭୋକ

ବୁଝେନା ପ୍ରତିଯୋଗୀତା

କି ଆଗକୁ ଯିବା ।

ଅଗ୍ନି ପରି ଭୁଞ୍ଜି

ସବୁକୁ ଦହନ କରିବା ପାଇଁ

ବାରମ୍ବାର କରାଏ କେତେ ନାଟ 

ସାତରୁ ସତୁରୀ ସଭିଏଁ ନାଚନ୍ତି ।

କେବେ କେବେ ଏ ଭୋକ

ବୁଝେନା କିଛି 

ଧର୍ମ କି ଅଧର୍ମ ବିଚାର

ଖାଲି ଭୁଞ୍ଜିବାକୁ ହାତ ପାତେ ।

କି ଜ୍ବଳନ ଏ

ବାଛେନା କଂଚା କି ପାଚିଲା

ଅଗ୍ନି ସମ ଡାହିଯାଏ

ମୁଠେ ଅନ୍ନ ପାଇଲେ ।

ସବୁତ ଏହାରି ନାଟ

ବଞ୍ଚିବାର ଏକ ରାହା

ଯାହା ବୁଝିକି ଜମା ବୁଝେନା

ଏ ସର୍ବଗିଳା ଭୋକ ।