ଭକ୍ତି

ଈଶ୍ବରୀୟ ଅନୁଭବେ ଜାତ ହୁଏ ଭକ୍ତି,

ମାପି ପାରେ ନାହିଁ ତାକୁୁ ଆଉ କେଉଁଁ ଶକ୍ତିି ।

ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଚିିିନ୍ତନର ସମାବେଶ ସିଏ,

ଦିିବ୍ୟ ଚେତନାର ମହକ ସେ ଆଣି ଦିଏ ।

ଭଗବାନଙ୍କ ନାମ ସ୍ମରଣ ଯେ କରିିିଲେ,

ମନେ ଭକ୍ତି ସୃଷ୍ଟିି ହୋଇ ତାଙ୍କ କୃପା ମିଳେ ।

ଭଜନ କିର୍ତ୍ତନ କଲେ ଭକ୍ତି ଜାତ ହୁଏ,

ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରାପ୍ତି ପାଇଁ ବାଟ ଫିଟିି ଯାଏ ।

ଗୁୁୁରୁ କୃପା ବଳେ ମିଳେ ଭକତିର ଫଳ,

କହି କେ ପାରିବ ଭଲା ତାହାରି ଯେ ମୂଳ ।

ଧ୍ରୁୁୁବ, ପଲହ୍ଲାଦ,ଏକଲବ୍ୟ ଯେ ଭକତ,

ଗୁୁୁରୁ କୃପା ହୋଇଥିଲା ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରାପତ ।

ଈଶ୍ବରୀୟ କଥା ଶ୍ରବଣରେ ଥାଏ ଭକ୍ତି,

ତାଙ୍କ ଚରିତ ମହିମା ଶୁଣି ମିଳେ ମୁକ୍ତିି ।