ଭକ୍ତି ପୁଷ୍ପ

ବୁଝି ମୁଁ ସାରିଛି 

ତୁମେ ହିଁ ସର୍ବସ୍ୱ ...

ଏହି ମାୟା ସଂସାରର -

ମାଟିରୁ ଆକାଶ ସବୁଠି ତ ତୁମେ

ସବୁ ତୁମ ପ୍ରତିଦାନ

ତୁମକୁ ଦର୍ଶନ ତୁମକୁ ଶ୍ରବଣ

ଆଉ କି'ବା ଚିନ୍ତା ମୋର ...

ତୁମେ ତ ଗଢ଼ିଛ ଏ ସୁନ୍ଦର ସୃଷ୍ଟି

ତୁମେ ତ ଭରିଛ ଶରୀରରେ ଫୁର୍ତ୍ତି

ତୁମେ ତ ଦେଇଛ ପିଣ୍ଡରେ ପ୍ରାଣ

ତୁମେ ତ ସାଜିଛ ପ୍ରାଣର ସ୍ପନ୍ଦନ।

ମିଛେ ବୃଥା ଖାଲି ଚିନ୍ତି ମୁଁ ହୁଏ

ସବୁର ଆଦି ଅନ୍ତେ ତୁମେ ...।

ସମୟ ଯେବେ ସରିସରି ଆସେ

ତୁମକୁ ଚିହ୍ନେ ଜୀବ

ତୁମର ମହିମା ଅନ୍ତରେ ଜପିଲେ

 ପାପ ହୋଇ ଯାଏ ପୂଣ୍ୟ ।