ବାପାଙ୍କ ପାଇଁ ପଦେ

ଶଶାଙ୍କ ଶେଖର ରାୟ

ବାପା

କେତେଦିନ ସଂସାରକୁ

ପିଠିରେ ନାଉ କରି

ବୋହି ଚାଲିଥିବ

ନିର୍ଲିପ୍ତରେ ନିର୍ବିକାରେ

ଏକା ଏକା ତୁମେ ।

ଜୀବନ ସଉଦା ହାଟେ

ତେଲ ଲୁଣ କିଣି କିଣି

ସରିଗଲା ତୁମର ବୟସ

ବିଶ୍ଵାସର ବରଗଛଟିଏ ତୁମେ

ଆଶାର ଛାଇ ବାଣ୍ଟି ବାଣ୍ଟି

ସରିଗଲା ତମାମ୍ ଆୟୁଷ ।

ମା ଙ୍କର ରାଗ ଅଭିମାନ

ସଂସାରର ଜଞ୍ଜାଳ ହାହୁତାଶ

ଭିତରେ ବି

ଚମକୁଥାଏ ତୁମର ଚେନାଏ ହସ ।

ଧୋବ ଫରଫର ଚେହେରା

କାନ୍ଧେ ପଇତା ଧୋତି ଆଉ କୁରୁତା

ପରକୁ ଆପଣାର କରିବାର ମମତା

ହୁରିପଡୁଥିଲା ଅଞ୍ଚଳଯାକ ।

ଶିକ୍ଷକ ସମାଜେ ଥିଲ ତୁମେ ମୁକ୍ତା

ଭୂଲି ନ ଥିଲ କେବେ ବି କର୍ତ୍ତବ୍ୟପରାୟଣତା ।

ଚିରା ଗାମୁଛାରେ ସ୍ଵପ୍ନର ଶାମୁକା

ସାଉଁଟୁ ସାଉଁଟୁ

ତରଳିଗଲ ମହମ ଭଳି

ସଳିତା ପରି ଜଳି ଜଳି

ଆଲୋକ ବର୍ଷିଗଲ

ଆମ ଆଖିରେ ଲୁହର

ଦୀପାଳୀ ଜାଳି ।

ଜୀବନର ଜଟିଳ ଅଙ୍କ

ପାପପୂଣ୍ୟ ସତମିଛର

ମିଶାଣ ଫେଡାଣ

ମୋତେ ବୁଝାଇବା ଆଗରୁ

କୋହଭରା ଅକୁହା ବେଦନାରେ

ଅଭିମାନ କରି ଏକା ଏକା

ନୀରବରେ ଚାଲିଗଲ ଯେ

ଚାଲିଗଲ ମୋତେ ସବୁଦିନ ଏକା କରି ।

ମୋ - ୭୩୭୭୧୯୭୯୯୯

ବଟରପଡା ରାଜକନିକା କେନ୍ଦ୍ରାପଡା