ବାପା

ମୋ ଜୀବନ ନାଟକର

  ସେ ମହାନାୟକ

ବିପଦେ ଆପଦେ ସଦା

 ସାଜନ୍ତି ରକ୍ଷକ ।

ତାଙ୍କ ଅବଦାନ ମୋର

  ଏଇ ଟିକି ପ୍ରାଣ

ନ କହିବି ବୁଝିଯାନ୍ତି

    ସନ୍ତାନର ମନ ।

ଦେଖିବାକୁ ଭାରି ଟାଣ

   ନାରିକେଳ ସମ

ହୃଦୟରେ କୋମଳତା

   ଭରପୂର ପ୍ରେମ ।

ଧୈର୍ଯ୍ୟ ,କ୍ଷମା,ସାହାସର

    ଉଚ୍ଚତମ ଗିରି

ରୀତିନୀତି ସଂସ୍କାରର

    ମହା ଅଧିକାରୀ ।

ଦେଖିନାହିଁ ଲୁହ କେବେ

    ତାଙ୍କ ନୟନରେ

ହେଳା କରିନାହାନ୍ତି ସେ

    ସ୍ନେହ ଆଦରରେ ।

ମୋର ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷାକୁ

     ନିଜ କାନ୍ଧେ ବୋହି

ସୁବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଛନ୍ତି

      ଶିକ୍ଷାଦୀକ୍ଷା ପାଇଁ ।

ଜନପୂର୍ଣ୍ଣ ପଥପରେ

      ମୋର ହାତ ଧରି

ଚାଲି ଶିଖାଇଲେ ବୋଲି

       ଯାଇନାହିଁ ଡରି ।

ନିଜ ପେଟ ଅଧାରଖି

     ମୁଖେ ଦେଇ ଦାନା

ଦୁନିଆର ରଙ୍ଗମଞ୍ଚେ

     କରିଛନ୍ତି ଚିହ୍ନା ।

କାର୍ତ୍ତବ୍ୟର ପରିଭାଷା

    ତାଙ୍କଠାରେ ଠୁଳ

ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର ପୁଣି

     ମୋର ସିଏ ବଳ ।

ବାପା ବୋଲି ଡାକିଦେଲେ

    ମିଳେ କୋଟି ପୂଣ୍ୟ

ତାଙ୍କ କୋଳେ ଜନ୍ମଲଭି 

     ହୋଇଅଛି ଧନ୍ୟ ।