ଅତ୍ୟାଚାର ବିରୁଦ୍ଧେ ଲଢ଼ିବା

ଚାଲିଛେ ଚାକଚକ୍ଯ ଭିତରେ

ସବୁତ ଅଳିକ, ନଥିବ କାଲିରେ ।

ପାଣିର ବୁଦ୍ ବୁଦ୍ ସମ କ୍ଷଣକର 

ଲୋଭ ମୋହ ଭରିଛି ମଣିଷର ।

କିଏ ଖାଏ କ୍ଷୀରି ଚକୁଳି ଆରିସା

ଉପାସେ କାହାର ଉଡେ ହଂସା ।

କିଛି ଗଢିଛନ୍ତି ରାଜା ଉଆସ

କାହାକୁ ନମିଳେ ରହିବାକୁ ବାସ ।

କା ଘରେ ଖେଳେ ଖୁସିର ଲହରୀ

କା ଘରେ ଭାସେ ଦୁଃଖର ଭଉଁରୀ ।

ପାଟ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି କିଏ ଯାତରା ଯାଏ

କସ୍ତା ଶାଢ଼ୀ ଖଣ୍ଡେ କା ଭାଗ୍ୟରେ ନଥାଏ ।

ଇଏ କି ବିଚିତ୍ର ଲୀଳା?

ମଣିଷ ହୋଇଛେ ବିବେକକୁ ଖଟାଇବା

ଶୋଷଣ, ଅତ୍ୟାଚାର ବିରୁଦ୍ଧେ ଲଢ଼ିବା ।