ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ

ଭୁଲି ଯାଅ ତାଙ୍କୁ

ଯିଏ ଭୁଲି ଯାଇଛି

ତୁମ ଜୀବନ ଯାକର

ତ୍ୟାଗ କରିଥିବା ମୂହୁର୍ତ୍ତକୁ ।

ଅନାୟସରେ ସେ ଯେ

ମନେ ପଡିଯାଏ,ସବୁଠି

ଜୋର୍ ସୋର୍ ପଶିଯାଏ

ଲାଚାର ଅନ୍ତର ଭିତରେ

ଇଚ୍ଛା ସବୁକୁ ଖୁନ୍ଦାମାଡ ଦେଇ

ବ୍ୟାଘାତ କରେ ମନଟାକୁ ।

ସ୍ବପ୍ନ ଇଲାକାରେ ସିଏ

ବିଚରଣ କରେ, ସାଉଁଟାଏ

ଅଭାବ ର ସବୁ ଟୁକୁଡାକୁ

ଅମାନିଆ ମନ ସହ

ଜୁଝୁଥାଏ ଥରକୁ ଥର

ଫିକା କରିଦିଏ ,ସମଗ୍ର

ସଜଫୁଟା ଚଳନ୍ତି ସହର

ଅମୃତ ଗୋଳାଇଲେ ହୁଏ

ହଳାହଳ ଜହର ,

ଜିଇଁ ବାକୁ ହୁଏ ଏଠି

ଅତୀତ କଳା ପଟାରେ

ଦୃଶ୍ୟ ,ଏଇ ବର୍ତ୍ତମାନ ର

ଯାହା ନୁହେଁ ଵଦଳିଵାର ।।