ଅନୁତାପ

ଆଏଜ୍ ମୁଇଁ ଅନୁତାପ କରୁଛେ

ମାଆ,ବୁଆ କଥା ନାଇଁ ମାନି,

ନିଜର୍ କନିଆଁ ଭୁଲେ ପଡି

ମାଆ,ବୁଆ କେ କରି ହିନିମାନୀ ।

ଯାହାର୍ ଲାଗି ହେଇଥିଲି ବଡ ବାବୁ

ତାହାକେ କରିଥିଲି ଅପମାନ,

ମାଏଝିର୍ ଭୁଲେ ପଡି

ନିଜର ଦେଖିଥିଲି ସମ୍ମାନ୍ ।

ପୁଓ,ଝି ମୋର୍ ଆଏଖ୍ ଖୁଲିଦେଲେ 

ନିଜେ ଗୁଟେ ଚାକିରୀ ପାଇଁ,

ତାହାକୁ ଯେତେ ଡାକ୍'ଲେ ବି

ଆସବାର୍ ନାଇଁ ଆଉ ଧାଇଁ ।

କାମର୍ ବାହାନା କରୁଛନ୍

ରହିକରି ଆମର୍ ନୁ ଦୁରେଇ, 

ଯେନ୍ତା କେ ସେନ୍ତା ହେଲା

ପୁଓ'ଝି ଦେଲି ହରେଇ ।

କାହାକେ ଗାଲି ଦେମି

ମୋର୍ କରମ୍ କେ ନିଜେ ନିନ୍ଦିଲି,

ଏଛେନ୍ ଅନୁତାପ କରୁଛେ

ମାଆ,ବୁଆ କେ କାହିଁ ଛାଡ଼ିଥିଲି l

ମୋର୍ ଲାଗି କେତେ କାନ୍ଦି ଥିବେ

ମାଆ,ବୁଆ ଝୁରି ଝୁରି, 

ଏଛେନ୍ ଅନୁତାପ କରୁଛେ

ଛୁଆ,ପୁତା ଦେଲେ ପାଶୀରି 

ଛୁଆ,ପୁତା ଦେଲେ ପାଶୀରି l