ଅଖି ମୁଠି

ଚଷା ପୁଓ ଟାକି ବସିଛେ

କାଁକର୍‌ ସିତଲ୍‌ ସସ୍‌ଟି  ।

ଭୂଇଁ ଦହନ ପହେଲି ରଜ

ଆଏଲେ ହେବା ବୁରୁସ୍‌ଟି ।।

ସମିଆ ଜାନି ଧାନ୍‌ ବୁନ୍‌ମି

ପକାମି ସୁଲେହି ପାର୍‌ ।

ସମିଆ ଜାନି ବତ୍‌ରେ ଛତ୍‌ରେ

ଦେମି ଭୁଗ୍‌ଲେ ସାର୍‌ ।।

ମନେ ମନେ କେତେ ଉସତ୍‌ ହେଇ

ଉଲିଆ ଭଦ୍‌ରି ମଚାନ୍‌ ଥି ରଖି ।

ବର୍‌ସା ରାନି କେ ଟାକି ବସିଛେ

ଜେନ୍‌ ଦିନୁ ଆଏଲା ତୁର୍‌ତିଆ ଅଖି ।।

ଇନ୍ଦର୍‌ ରଜାର୍‌ ସଭା ବସ୍‌ଲେ

ଧର୍‌ତି ରାନି ମାସ୍‌କିଆ ହେସି ।

ସିତଲ୍‌ ସସ୍‌ଟିର୍‌ ବାସି ତିଆସି

ରଜ ସଁକ୍‌ରାନ୍‌ତି ନର୍‌ଦି ଆଏସି ।।

କଁନ୍ଧ୍‌ ବୁଢା ରକତ୍‌ ଗୁଲେଇ

ପହେଲା କଲା ଛି ସି ମୁଠି ।

ଚାଷି ପୁଓ ଅର୍‌ ତ ତ କରି

ହାତେ ଧର୍‌ସି ନଂଗଲ୍‌ କଁଠି ।।