ଅଭିଶପ୍ତ ଭୂତାଣୁ

ସନ୍ଦିହାନ ହୋଇ ଉତ୍ପତ୍ତି ହୋଇଛି 

ଉତ୍ପତ୍ତି ସ୍ଥଳ କାରଣ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ।

ଆତଙ୍କ ଖେଳାଇ ଭୂତାଣୁ  ମାତିଛି

ବିଶ୍ଵ ସାରା ଘାଣ୍ଟି କରୁଛି ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ ।

ନିମିଷକରେ ପ୍ରାଣ ଶୋଷି ନିଏ

ଲୋହିତ ରକ୍ତ କଣିକା ତା ଆହାର ।

କଳି ଯୁଗରେ କୋକୁଆ ମାତିଛି

ସୃଷ୍ଟିରେ କରୁଛି ମାନବ ସଂହାର ।

ଧନୀ ଗରିବଙ୍କ ପ୍ରଭେଦ ବୁଝେନି

କଞ୍ଚା ପାଚିଲା ଭିନ୍ନ ନ ମଣେ ।

ଛୋଟ ବଡ଼ କାହା ଜୀବିକା ଦେଖେନି

ଚଳୁ କରେ ଜୀବନକୁ ପ୍ରତି କ୍ଷଣେ ।

ପୃଥିବୀର ଭାର ଭାରି କରୁ ଅଛି

ଭୟଙ୍କର ରୂପ ନେଇ ।

ଭୂପୃଷ୍ଠରେ ତାଣ୍ଡବ ଖେଳାଇ

ମାନବ ଙ୍କ ଅଗ୍ରଗତି ପ୍ରଶ୍ରୟ ନ ଦେଇ।

ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ପବନ କିଣା 

କସରତ ବଢ଼ି ଯାଇଛି ।

ଧନୀ ପାଇଁ ସେ ସହଜ ହୁଏ

ଗରିବ ଜୀବନ ସମର୍ପି ଦେଉଛି ।

ଘରେ ଘରେ ସବୁ ବନ୍ଦୀ ଜୀବନ

ସଂଗରୋଧ ରେ ଆବଦ୍ଧ ।

ସ୍ୱଜନ କାହାକୁ ନିରାପଦ ନ ଭାବି

ଜଣେ ଆନ କୁ ସାମ୍ନା ରେ ଦେଖି ଦୁରେ ରହି କରନ୍ତି ବିରୋଧ ।

ସମ୍ପର୍କ ଭିତରେ ଗୁପ୍ତରେ ରହି

ପଶି ଆସେ ଭୂତାଣୁ 

ଅନାଥ କରଇ କୋମଳ ଶିଶୁ ଙ୍କୁ ଛଡାଇ ଆଶ୍ରୟ ରେଣୁ।

ଫେରି ଆସେ ଦାଦନ ବିଦେଶ ଭୂଇଁରୁ

ନିରାଶ ଜୀବିକା ହରାଇ ।

ଘର ବାହୁଡ଼ା ବି ସଫଳ ହୁଏନି

ଭୂତାଣୁ ବାଟରେ ଯଦି ନ ଗିଳଇ।

ହା ହୁତାଶନ ଜନ୍ତୁ ବୁଲା ପ୍ରାଣୀ

ଖାଦ୍ୟ ଖୋରାକ ନ ମିଳେ ।

ଗରିବ ପାଖେ ଧନ ନଥାଏ

ଭୋକ ଉପାସରେ ମରେ।

ବିଶ୍ଵ ବଜାରରେ ମାନ୍ଦା ଅବସ୍ଥା

ଅଧିର ଅସ୍ଥିର ଫେଲ୍ ସବୁ ଯୋଜନା ।

ରାଜ ନେତାଙ୍କ ଯେତେ ଆକଳନ

କଥା କାମରେ ବିଶ୍ୱାସ କେବେ ମିଳେନା ।

ମଶାଣି ଭୂଇଁରେ ଯୁଇ ଜଳୁ ଥାଏ

ଅହରହ ବିଶ୍ରାମ ବିହୀନ ।

ସ୍ୱଜନ ନଥାଇ ଶବ ଧାଡ଼ିରେ

ପ୍ରତୀକ୍ଷା ରତ କେବେ ହୋଇବ ଦହନ ।

ଅଦୃଶ୍ୟ ସୁନ୍ଦରୀ ମୋହ ଭାଙ୍ଗୁ ନାହିଁ

ମରୁ ନାହିଁ ଯେତେ ଔଷଧ ପ୍ରହାର କଲେ ।

ବଇଦ ବିଜ୍ଞାନୀ ନିଦ ହଜାଇଛି

ଜ୍ଞାନୀ ମୁନିଙ୍କୁ ଭୋକୁଆ କରି ତା ପଥେ ଆଗୁଆ ଚାଲେ ।

ଅତିଷ୍ଟ ହେଲାଣି ଧରତି ପ୍ରାଣ ଖାଲି ଛଟପଟ

କରୋନା ସୁନ୍ଦରୀ ରୂପ ବଦଳାଇ ମର୍ତ୍ତ୍ୟେ ପାଲଟିଛି ଅଭିଶପ୍ତ ।