ଅଭିମାନିନୀ ମହାଲକ୍ଷ୍ମୀ

ଆଷାଢ୍ ମାସର୍ ଉଜଲ୍ ପଖ୍ 

ଦୁତିଆ ତିଥି ଆଏଲେ 

ମାଉସୀ ଘର୍ କେ ଯିବାର୍ କାଯେ

ବାହାରିସ କଲେ କଲେ ।

ବୁଲିଯିବ ବୋଲି ଉଷତର୍ ମାଡେ

ଜର୍ ବି ଗଲା ତ ଭାଗି 

ଭାଏ ,ବହନୀ କେ ଗଲ ଧରି କରି

ମୋତେ କାଏଁ ଗଲ ଛାଡି ।

ସୁନା ,ରୁପା ଆଏ ଅଲଙ୍କାର୍ ପିନ୍ଧି

 ଯାଉଥିସ କେତେ ଝଁକି 

ତୁମର୍ ଉପରେ କାର୍ ନଜର୍ ପଡବା 

ବୋଲି ଯାଉଥିସି ଚକି ।

ତୁଲସୀ ,ମଲୀ,କଦମ୍ ଫୁଲେ 

ଦିଶୁଥିସ ବଡା ଅଏନ୍

ସାରା ଜଗତର୍ ଭକତ୍ ମାନେ

ଦର୍ଶନ୍ କରି ଧଏନ୍ ।

ଭକତର୍ ଭାବେ ବନ୍ଧା ପଡିଛ

ଇ କଥା ଅଛେ ତ ଜାନି

ମୁଇଁ ଯାଇଥିଲେ କାଏଁ ହେଇଥିତା

ନାଇଁ ତ ପାରୁଛେ ବୁଝି ।

ଭକ୍ତ ର୍ ଗହଲି ଭିତରେ ଭାଏଲ୍

ରାଧା ଆସିଥିବେ ଭେଟି

ସେଥିର୍ ଲାଗି ମୋତେ ଛାଡିଗଲ 

ଭାଲି ହେସି ଛାଟିପିଟି ।

ମୁଇଁ ପଛେ ଏନ୍ତା ଏକଲା ପଡିଥିସି

ତୁମେ ତ ଖୁସି ଥି ହସ

ଭାଏ ,ବହନୀ ସାଙ୍ଗେ ରଥଯାତ୍ରା ସାରି

ଶୁଭେ ଶୁଭେ ଫିରି ଆସ ।