ଆସିବନି ଫେରି

ଗତକାଲି ଯାହା ବିତିଯାଇଅଛି

ନଥାଏ କାହାର ହାତ

ଝରିଝରି ଆମେ ଝରିଯିବା ସିନା

ଆସିବକି ଫେରି ସତ।

ଫୁଟିଗଲା ଫୁଲ ହୁଏ ନାହିଁ କଢି

ଥରେ ଯାହା ଘଟିଯାଏ

ବୋହିଗଲା ପାଣି ଫେରିଆସେ ନାହିଁ

ବିହି ଯାହା ଲେଖିଥାଏ।

ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ ଆସିବ ବୋଲିତ

ମନରେ ରଖିବ ଆସ

ଦୁନିଆଁ ଦାଣ୍ଡରେ ଛିଡାହେବା ପାଇଁ

ସପନରେ ହୁଅ ବସ।

ବିତି ଯାଇଥିବା ସେହି ମୂହୁର୍ତ୍ତକୁ

ସ୍ମୃତିର ଅକ୍ଷରେ ଲେଖ

ବାରବାର ସିଏ ଜଳି ଉଠୁଥିବ

ହୃଦୟ ଫରଦେ ଦେଖ।

ଅତୀତ ଆମର ପୋଡା ଅଙ୍ଗାର ତ

ଦେଇଥିଲା ଯେତେ ଦୁଃଖ

ପଥର ଚଟାଣେ ଫୁଟାଇବା ଫୁଲ

ଏକକୁ ଆରେକ ସୁଖ।