ଆମର୍ ସମ୍ବଲପୁର

କହେଲେ କଥା ଲାଗ୍'ସି ମିଠା

ଭାଷା ସମ୍ବଲପୁରୀ,

ବାଜୁଥିଲେ ଢୋଲ୍,ନିଷାନ୍,ତାଷା

ନାଚି ପକାବୁ କିନ୍ଦିରୀ ।

ହୀରାକୁଦର୍ ବିଜିଳୀ ବତୀ

ଉକିଆଁ କରିଛେ,

ମହାନଦୀର୍ ଝଲ୍ ମଲ୍ ପାଏନ୍

ଅରନ୍ ମୁଠେ ଦେଉଛେ ।

କଲେଜ୍ ଭିତିରେ ଜିଏମ୍ କଲେଜ୍

ନା' ତାର୍ ଉଡୁଛେ ,

ଦେଖିଦେଲେ ଚାଉଲ୍ ବରା,ସର୍'ସତିଆ

ମୁହୁନୁ ଲାଲ୍ ଥିପି ପଡୁଛେ ।

ପିନ୍ଧିଥିଲେ ସମ୍ବଲପୁରୀ କପ୍'ଟା

ମନ୍'କେ ନେସି ଘିନି,

ଡାଲଖାଇ,ରସରକେଲି,ମାଏଲାଜଡ

ନାଚି ନାଇପାରୁ ବାଉନି ।

ତିହାର୍ ଭିତିରେ ବଡ୍'ଖା ତିହାର୍

ଆମର୍ ନୂଆଁଖାଇ,

ସେମେଲ୍ ତଲେ ପୂଜା ପାଉଛେ

ଇଷ୍ଟଦେବୀ ସମଲେଇ ।

ହୁମାରର ଶିବ ବକ୍ର ମନ୍ଦିର

ଚାରିଦିଗେ ତାର୍ ଚର୍ଚା,

ଥରେ ବୁଲିଆସ ଡିଅର୍ ପାର୍କ

ଲାଗ୍'ବା କେତେ ପର୍ଛା ।

ଗୀତ୍ ଭିତିରେ ଗୀତ୍ ରଙ୍ଗବତୀ

ସୁନ୍'ଲେ ସୁନୁଥିବୁ ,

ଠେମରା ଗାଁ'ରର ମକର ସକ୍ରାନ୍ତି

ଦେଖ୍'ଲେ ଦେଖୁଥିବୁ ।

ଝରୁଛେ ଦେବ୍ ଝରନ୍ ଠାନେ

ମଧୁର୍ ଝର୍'ନା ପାଏନ୍,

ବୀର୍ ସୁରେନ୍ଦ୍ର,ଭୀମ ଭୋଇ'କେ ପାଇ

ମାଁ ମାଏଟ୍ ହେଲା ଧଏନ୍ ।

ସମ୍ବଲପୁରର ଶୀତଲ୍ ଷଷ୍ଠି ଯାତାରା

ସବୁନୁ ଲାଗ୍'ସି ବଢିଆ,

କହରି,ମହକି ଯାଏସି ପରା ପାଟ୍'କେ

 କର୍'ଡି ସାଙ୍ଗେ ହେଣୁଆ ।