ଆଧୁନିକତାର ସ୍ପର୍ଶ

  

ପ୍ରଗତି ପଥରେ ପଥିକ ସମାଜ

ବଦଳି ଯାଉଛି ଯୁଗ,

ଆଧୁନିକତାର ପରଶରେ ସର୍ବେ

ଜୀବନ କରୁଛୁ ଭୋଗ ।

ଘରେ ବସି ଜନ ପାପୁଲିରେ ଦେଖେ

ବିଶ୍ଵ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର କଥା,

ଲୋଡେ ନାହିଁ ଡାକ ଖବରକାଗଜ

ନିମିଷକେ ମିଳେ ବାର୍ତ୍ତା ।

ଶ୍ରେଣୀ ଗୄହ ଆଜି ଭ୍ରାମ୍ୟମାଣ ଯନ୍ତ୍ରେ

ଅନଲାଇନରେ ପାଠ,

ସ୍ଵଦେହେ ନଯାଇ କାହିଁ କେତେ ଦୂରୁ

ଭିଡିଓ କଲରେ ଭେଟ ।

ପୄଥିବୀ ଗ୍ରହରେ ରହି ଏ ମାନବ

ଦେଖେ ଅନ୍ୟ ଗ୍ରହ ସ୍ଵପ୍ନ,

ମହାକାଶ ଯାନ କରି ଉଦ୍ଭାବନ

ମଙ୍ଗଳେ ଖୋଜଇ ସ୍ଥାନ ।

କଳାର ସମ୍ବଳ ବିଜ୍ଞାନ କୌଶଳ

ଅଗ୍ରସର ନିରନ୍ତର,

ଅନ୍ଵେଷଣ ପଥେ ଧାବିତ ମାନବ

ଜିଜ୍ଞାସାର ତୀବ୍ର ସ୍ଵର ।