योग्य निर्णय

       श्वेता आपल्या चिमुरडीबरोबर बाजारात गेली. बाजारात पोहोचताच ती एका दुकानावर थांबली आणि सर्व वस्तूंची एक यादी दुकानदाराच्या हातात दिली . दुकानदार वस्तू काढत होता आणि ती त्यांची एक्स्पायरी डेट पहात होती. अचानक खूप गोंगाट झाला, परंतु ती आपल्या कामात व्यस्त होती.

      एक वेडा काही भटकंतीपासून पळण्यासाठी पळत होता. काही मुले व आणि भटकंती त्याचा पाठलाग करत होत. सगळे स्वत: मध्येच व्यस्त होता. आजूबाजूला काय घडत आहे हे पाहण्याची कुणालाही फुरसत नव्हती.

     जुन्या मळक्या,फाटक्या-कपड्यांत रस्त्यात मध्यभागी तो वेडा या लोकांच्या तावडीत सापडला. सर्वांनी त्याला घेरले. तो स्वत: चा बचाव करण्याचा प्रयत्न करीत होता. त्याला सगळे चिडवत होते आणि काही त्याला मारण्यासाठी दगड उचलले.

एकाने मारले तर त्याच्या मागुन दुसरे पण मारायला लागले . हे पाहुन श्वेताची लहान मुलगी घाबरून किंचाळली . तिच्याकडे वळून म्हणाली, "काय झाले बाळा ?" "आई, बघ,सगळे त्या गरीबला मारत आहेत. " तेव्हा तिचं लक्ष समोर असलेल्या जमावाकडे वेधले. तेव्हा खरोखरच लोक मारत होते. तिला खूप वाईट वाटले. रागपण आला. काय करावे तेच सुचेनासे झाले . त्या गरीबाची पण दया वाटत होती." स्वत:च्या मुलीला एकटं सोडू शकत नाही. ती गेली असती तर तिची मुलगी आणि तिलापण देखील धोका होता .

     मग शांतपणे विचार केला, त्या परिस्थितीला सामोरे जाण्याची कल्पना तीच्या मनात आली, तिने आपल्या जागेवरुन न हलता तेथूनच आपल्या मोबाइलवरून पोलिसांना माहिती दिली. पोलिस आल्यानंतर या वेड्याला त्यांच्या तावडीतून सुटका करून दोन हवालदारां सोबत रुग्णालयात पाठविले. व्हॅनमध्ये सर्व टवाळखोरांना घालुन पोलिस ठाण्यात नेले. हे पाहुन श्वेताला फार चांगल वाटल . तो वेडा पण त्यांच्या तावडीतून वाचला . टवाळखोरांना पोलिस योग्य शिक्षा देईलच. ती आणि तीची मुलगी खरेदी करून सुखरूप घरी परतली.