चतुर चोर

 चहावाला विभागात आला आणि नेहमीप्रमाणे सर्वांना चहा देत होता. त्याच लक्ष दिनेशनच्या टेबलावरील नवीन मोबाइल फोनकडे गेले. सर्व चहाचा कप घेऊन आपसात बोलु लागले . दिनेशपण मित्रांशी बोलण्यात रंगला हे पाहून त्याने मोबाईल उचलला आणि गुपचुप गेला .

      थोड्या वेळाने दिनेशला काही महत्त्वाच काम आठवल. त्याला आपल्या पत्नीशी काहीतरी महत्त्वपूर्ण बोलायच होते म्हणुन तो फोन उचलायला गेला . तेव्हा त्याला टेबलवरचा फोन गायब झाल्याचे लक्षात आल.. त्याने शोधाशोध सुरू केली. आपल्या टेबलावरील सर्व फाईल्स शोधल्या, टेबलच्या सर्व ड्रॉवरमध्येपण शोधल.. अगदी त्याचा ब्रीफकेसही उघडुन पण पाहिल .पण मोबाईल कोठेच सापडला नाही.

त्याला काहीतरी शोधताना पाहुन मित्रांनी विचारले - " दिनेश ,आपण काय शोधत आहात?"

दिनेशने म्हणाला - "अरे !, तुला मोबाईल दाखवून तुमच्या समोर टेबलावरच फोन ठेवला होता, आता कुठंही दिसत नाही.

मित्र त्याला सल्ला देऊ लागले. " शांतपणे शोध म्हणजे दिसेल ."

कुणीतरी म्हटलं - "फाईलमध्ये घसरुन गेल असेल .

जेवढे लोक तेवढे सल्ले त्याला मिळू लागले.

      त्याने त्या सर्वांना सारखेच उत्तर दिले - "अरे मी हे सर्व पाहिले आहे, मित्रांनो, मी माझ्या ब्रीफकेस मध्ये देखील पाहिले आहे आणि मी ते टेबलावर ठेवले होते, तर मग ब्रीफकेस मध्ये कसे राहू शकेल? दिनेश आता ताणतणावात आला. त्याचे मन कामात रमत नव्हते . वारंवार मोबाईलचा विचार सारखा येत होता , त्याच्या मित्रांकडून त्याचे सांत्वन केले जात होते.

       पण त्याचे मन काही ऐकण्यासाठी तयार होते आणि ते मान्य करण्यास तयार नव्हते. तो खूप अस्वस्थ झाला. अभयने सांगितले - ऐक, आपण, आपल्या साहेबांना सूचित करतो. जर त्याने सर्व कर्मचार्‍यांना सांगितले,तर एखाद्याने हे विनोदांमध्ये लपवले असेल तर तो ते स्वतः देईल. दिनेश सहमत झाला आणि बॉसच्या कॅबीनमध्ये गेला आणि आपला फोन गमावल्याबद्दल बॉसला सांगितले. आता ही बाब एनरोइड मोबाइलची होती, मग त्याची किंमत किमान पंचवीस हजार असेल.त्याच्या बॉसने दिनेशला मदत करण्यासही सहमती दर्शविली.

         केबिनमधून बाहेर येऊन त्यांनी सर्वांना समजावले, "जर हा विनोद असेल तर तो संपवा. ज्याने दिनेशचा मोबाइल विनोद किंवा मुद्दाम लपविला असेल, तो परत द्या. कोणावरही कारवाई केली जाणार नाही. परंतु नंतर जर कोणाकडे सापडल्यास त्याला नोकरीवरून देखील काढून टाकता येईल आणि फोन मिळाल की नाही, दिनेश मला अपडेट करा, मग पाहूया " एवढं बोलुन ते आत गेले .

     प्रत्येकाने त्याला आपला मोबाइल दाखविला पण त्याच्या मोबाइल कुणाकडे नव्हता. तो आणखी अस्वस्थ झाला. त्यांनी जाऊन प्रशासन विभागाशी संपर्क साधला आणि दुपारी माईकवर घोषणा केली, ही बातमी सर्व कार्यालयात पसरली. त्या चहावाल्याने सुद्धा ऐकलं. त्याला समजले की प्रकरण आज गरम झाले आहे, थंड झाल्यावर मी तो मोबाइल काढून घेईन. असा विचार करून त्याने आपला गणवेश भिंतीवर हॅन्गरमध्ये टांगला आणि फोन खिशात ठेवला गडबडीत संध्याकाळी घरी गेला.

        संपूर्ण रात्र जिथे दिनेश त्याचा फोनच्या काळजीत वेळ घालवत होता, तो काहीही खात किंवा पित नव्हता. त्याच रात्री चहावाला फोन विकुन त्याच्या मैत्रिणीला कानातले झुमके तिला भेट देऊन पटवण्याचे स्वप्न पाहत होती.

       दुसर्‍या दिवशी कॅन्टीनचा मॅनेजर लवकर येतो. काही कॅन्टीनमध्ये, लवकर काम करणारी मुले ड्रेस बदलण्यासाठी ड्रेसिंग रूममध्ये जातात आणि फोन बेलचा आवाज ऐकतात. एकसारख्या खिशात चमकत होता . त्याच्या गणवेशावर चहावाल्याच नाव आणि वैयक्तिक क्रमांक होते हे पाहुन . ते लोक जाऊन मॅनेजरला सांगतात.

 जेव्हा चहावाला वाला रघु येतो आणि खिशात मोबाइल सुरक्षित पाहुन तेव्हा आनंदी होतो. त्याला वाटते की आज मी ते बाहेर घेऊन जाईन. . तो आपल्या लॉकरमध्ये मोबाईल लपवून कुलूप लावून गणवेश घालुन कॅन्टीनमध्ये जाऊन कामात मग्न होतो.

     मॅनेजरला त्याला रंगलेल्या हाताने पकडायच होत .त्यानी सुरक्षा कर्मचार्‍यांना सांगितले की त्यांनी कार्यालय सुटायच्यापूर्वीच संध्याकाळी शटरबंद करा आणि काल सकाळपासून आजपर्यत सर्व सीसीटीव्ही फुटेजच्या कव्हरेजवर रघुला लक्ष केंद्रित करून आपली सीडी तयार ठेवण्यास सांगितले.

          संध्याकाळी कॅन्टीनमध्ये एक अर्जेन्ट सभा आयोजित केली . पण रघुला हे माहित नाही. मग सर्व मोठे अधिकारी आणि सर्व कर्मचारी एकत्र आले. दिनेशही आपला मोबाइल मिळेल या आशेने तिथे पोचला, पण बिचारा खूप अस्वस्थ झाला. मग कॅन्टीन मॅनेजर सर्वांना संबोधित करताना सर्वकाही सर्वांसमोर सीडी दाखवली हे सिद्ध झाले की चोर बाहेरून नाही तर तो इथलाच आहे. पण आता तो कोण आहे? हे थेट पाहिले जाणे बाकी आहे. मग थेट फुटेज देखील सिक्युरिटीशी जोडले गेले. जेव्हा रघु आपले कपडे घालून बाहेर आला तेव्हा शटर बंद होता. जेव्हा त्वरित सुरक्षा लोकांनी त्याला पकडले आणि त्याला कॅन्टीनमध्ये आणले तेव्हा तो स्तब्ध झाला. त्याचा शोध घेतला असता त्याच्या खिशात एक मोबाइल सापडला.ते ताब्यात घेतले आणि विचारले “हा मोबाईल कोणाचा आहे?” प्रत्येकजण गप्प होता. दिनेशने त्याचा मोबाइल पाहिल्यावर तो म्हणाला, "अहो हा माझा मोबाइल आहे. कालपासुन शोधत आहे". त्याला विचारले होते "नंबर काय आहे?" जेव्हा त्याने आपला फोननंबर सांगितला तेव्हा प्रत्येकाला खात्री झाली की तो फोन त्याचाच आहे. " त्याच्या मोबाईलवर परत दिले गेले आणि ऑफिसचे शटर उघडण्यापूर्वी प्रशासनाने ताबडतोब जाहीर केले की उद्यापासून मोबाईल चोर रघुला कामावर येण्याची गरज नाही. त्याला पोलिसांच्या स्वाधीन केले.