सुधाकरचा प्रामाणिकपणा (अलक)

    एका गावात सुधाकर नावाचा गरीब माणूस होता.खूप प्रामाणिकपणे कष्ट करून खायचा.एक दिवस तो बाजारात गेला आणि त्याला पैशाने भरलेली थैली सापडली.सुधाकरला आश्चर्याचा धक्काच बसला.सुधाकर थेली हातात घेऊन प्रत्येकाला विचारू लागला.थैली माझी आहे कुणीच म्हणेना.शेवटी सुधाकर पोलीस ठाण्यात जाऊन पोलींसाकडे थैली जमा केली.पोलीसांनी त्यातले काही पैसे सुधाकरला बक्षिस रूपात देऊ केले.पण सुधाकरने घेतले नाहीत.कष्टाने कमवलेलेच पैसे खावं हे वाक्य सुधाकरच्या तोंडचे ऐकून पोलीसांना फार कौतुक वाटले...