साहीत्याचे वेड मला

नको नको म्हटले सर्वांनी

तरी लागले वेड कसले

ते मला माहीत नाही

अभ्यास असूनही ढीगभर

साहीत्याविना करमतही नाही

काय करु नि कस करु

माझ्या या जीवाला कस मी सांभाळू

साहित्याचे बोल ईतके आहे सुंदर

त्याविना न जुळे माझे मनाचे तार

नि न मिळे माझ्या जीवास आकार

साहीत्यच माझे जीवनगाने

वेड लावे जीवाला

त्याच्या असण्याने

मी शकतो करु शांत मनाला

मला माहीत आहे

साहीत्यच माझे आयुष्य आहे

त्याच्या नसण्याने कदाचित

जिवंतपणीच मरण आहे

हो मान्य मी करतो तुझे असणे

कारण साहीत्याचे जगणे

हेच असेल माझे जीवनगाने