निर्भया

विषारी या जगात, जीव तिचा गुदमरतो.. 

क्रूर या अंधारास, श्वास कापरा झुरतो..||

किती क्रुर ती बुद्धी, का निष्ठुर राक्षस जागतो.. 

इवल्याश्या पाकळीला, असह्य यातना देतो..||

काळोखाच्या आडोशाला, भयाण हास्य हासते.. 

लढण्यास तिच्या साक्ष ती, बदनाम रात्र आक्रंदते..||

थरथरता जीव मदतीस आर्त हाक घालतो, 

प्रसंग कठोर भय काटा वाऱ्यास बोचतो..||

माणुसकीस कापरा थरकाप, भयभीत साक्ष रात्रीची..

निर्भयेच्या झुंझेस संघर्ष नमतो, धैर्य गहिवरतो..||

आता,आत्मसंरक्षणाचा दागिणा घालून, निर्भयातेने लढेल  ती..

शौर्याचे प्रेरणास्थान बणून, सन्मानाने जगेल ती||

.

निर्भया..

.