माय-बाप

माय-बापाचं अगणित कष्ट 

मातीनं घेतलं,

उभ्या आयुष्यात सगळं 

रघात ओतलं

माया मायेची कोवळी 

उरी अमृताचा झरा,

थेंब रक्ताचा जाळूनी 

पाजिला दूध डेरा

 

बी-भरान लावी आई

तिची लई वेडी माया

मातीतून कोंब पाही

झेप आभाळी माराया

पाणी नेई आबाला आई

माथ्यावर येता ऊन,

माय-बापाचं गुणगान 

सांगे पिंजलेलं रान

आबा नांगर हाकायचा

आई चारी गाया-ढोरं,

कधी खुरपणी सोंगणी

युद्ध तिचं घनघोर

सर्जा राजाची बैल-जोड

मळ्यात चालती मोट,

रात-दिन राब-राबुनी

भरविते पोट

असे माय-बाप अडाणी

शब्दांची नसे ओळख,

आम्हा शिकवूनी जीवनी

दूर केला काळोख

सण येता दिवाळी-दसरा

करी मिरची भाकर,

चव त्याची लई न्यारी

जशी मुखी भरी भाकर