कवितेची कविता

अहो काय सांगू

कविता होते कशी ?

उठते एक वावटळ.....

मनी खूप खळबळ !

आवरत नाही मग

भावनांचा वेग आणि

झऱ्यासारखी

कविता फुटते खळखळ !

सुख दु:ख सारेकाही

सोबत घेऊन येते

खऱ्या खुऱ्या भावनांची

नदी होऊन येते !

त्या निर्मळ जळी

जग न्हाऊन निघते !

वाहवा वाहवा ऐकून

ती"भाव" खाऊन घेते !

तुमच्या आमच्या

मनातील झरा 

कविता होऊन

बाहेर येतो खरा !

प्रत्येकास वाटे

हीतर माझीच कथा

सहजीवन करी सोपे

कविता सदा !