खीर आणि पुरी

चुलीवरची खीर एकदा पुरीला हसली

कढईतली पुरी मग गुरफटून बसली ||

किती तू चिकट किती बाई तेलकट

तुला तळताना होते फार कटकट ||

कढईचे चटके बसतात हातावर

बारीक लक्ष लागतं उकळत्या तेलावर ||

तळल्यावर कशी फुगतेस टामटूम

उकाड्याने बायका होतात घामाघूम ||

शेवटी न राहवून पुरी म्हणाली

सांगते, नीट ऐक माझी कहाणी ||

असेन मी चिकट असेन मी तेलकट

सणांचा नैवेद्य परिपूर्ण फक्त माझ्यासकट ||

श्रीखंड-आम्रखंड यांच्याशी माझी यारी

घोळून गोड पाकात येते लज्जत भारी ||

तिखट लोणची, चटण्या, आमट्या

सगळेच आहेत माझे सवंगडी ||

बटर चीज बटाटा भाजी कढी

यांचीही साथ घडी-घडी ||

असा सगळ्यांसोबत येतो

निरनिराळा माझा स्वाद ||

तृप्त होऊन खवय्ये देती

समाधानाने दाद ||

ऐकून खीर जरा नरमली

उगीच हसलो म्हणून वरमली ||

म्हणाली आपलीही मैत्रीच बरी

तेव्हापासून खवय्यांना मिळाली खीर-पुरी ||