चंद्र आणि सूर्य

सूर्य विचारी चंद्राला

की, "तू इतका थंड कसा,

किती शांत तुझी काया,

किती शीतल तुझी छाया" || १ ||

इंदू उत्तरी "आदित्या,

तळपतसी तू अखंड दिवसा,

झळ लागता सर्व जिवांना,

देतो बघ मी दिलासा" || २ ||

राकेश म्हणाला, "प्रभाकरा

तू इतका रे उष्ण कसा,

नेत्र दिपवते तुझी प्रखरता,

अग्निगोल तू मोठ्ठासा" || ३ ||

भास्कर वदतसे "रे अधिरा,

प्रातःकाळी सृष्टी उठता,

अंधःकार टाकतो उजळून,

ऊर्जा देतो मी सर्वांना" || ४ ||

प्रेमाचा साक्षी निशिकांत,

लहान मुलांचा लाडका मामा,

दिनकर भासला सफरचंद,

आवडला छोट्या हनुमानाला || ५ ||

बहिणींना देतसे निलाभ,

बंधू जैसे देतात शपथ,

अस्ताच्या चंडाशूने पाहिला,

संपताना जयद्रथ || ६ ||

एकच रवि एकच शशी,

वैशिष्ट्य मात्र भिन्न पहा,

कोणी नसे दुजासारखा,

गरज दोघांची सृष्टीला || ७ ||

विज्ञानाचं म्हणाल तर मानवाने,

गवसणी घातली निलेशाला,

हिरण्यगर्भाचं दर्शनही तो,

एक दिवस घेईलच म्हणा || ८ ||

तरीही भान असे दोघा,

उद्धार करती जैविश्वाचा,

काटेकोर बद्ध असती वचना,

न करती कुणाचाही हेवा || ९ ||

यांच्यासारखे व्हा,

उद्देश आपला स्वच्छ हवा,

न हरता न थकता,

फक्त स्वकर्तव्य करा || १० ||

सगळ्यांना हसवून जगा,

प्रेम भरभरुन करा,

असो कितीही संकटे,

शांत चित्ती कार्य करा ||११||

कधी भानूसारखे व्हा,

प्रकाशाने अंधाराला सारा,

कधी सोमेश्वर बना,

चांदण्यात सर्वांना भिजवा || १२ ||

गर्व मनी धरू नका,

ईर्षा मनी पेटवू नका,

राग मनी बाळगू नका,

ऋण उणे ठेवू नका ||१३||

जन्म नश्वर आहे,

सत्य आहे ईश्वर जसा,

चंद्रमा लुप्त होतो

आणि खग बुडतो तसा || १४ ||

आयुष्यात चढ-उतार ग्रहणापरी,

विप्रा-अर्का ग्रासतेच की नियती,

सुखाच्या सावलीत शेफारु नका,

दुःखाच्या झळांत कोलमडू नका || १५ ||