जादू

दुनिया ही जादूची नगरी

           पाहिले तर,

           सर्वत्र जादूने भरलेली

           कुणा जादू करि,

           तिचे मानेचे वेळावणे,

            तर कुणा करी

           भाळा वरील बटांचे रुळणे ,

           निरागस हास्य बाळाचे ,

           जादुई सम भासे

           अन मन सदैव हरपते.पाहूनी मातेचे.

          निसर्ग काय कमी जादुगार ?

           क्षणात ऊन तर, क्षणात पाऊस . 

           काळे मेघ दावि जादू नभातूनी,

           लखकन बिजलीतून चमकुनी.

           थेंब मृगाचे पडता धरणी,

            जादुपरि गंधित होई, तप्त अवनी.

           निसर्ग किमयेने सृष्टी नटली,

            चंद्र कलेने सागरास भरती-ओहोटी

            संगीत सुरात जादू भरलेली,

            कष्टी मन जाई आनंदुनी

           खरी जादू तर या विधात्याची

            बनविली धरा, नभ ता-यांची

            दुनिया ही जादूची नगरी

            पाहिले तर सर्वत्र जादूने बहरलेली