हिशोब

हिशोब नाही करता येत हो

आपण घेत असलेल्या असंख्य श्वासांचा

अन् जगलेल्या अनमोल क्षणांचा

फुलांमधून दरवळणार्‍या सुगंधाचा

अन् त्या रणरणत्या ऊन्हातील

वार्‍याच्या झुळूकांचा

हिशोब नाही करता येत हो

सूर्याच्या सोनेरी किरणांचा

अन् सागर किनार्‍याला धडकणार्‍या

त्या लाटांचा

दिवसांमागून येणार्‍या अंधारलेल्या रातींचा

अन् चंद्राच्या शितल छायेचा

हिशोब नाही करता येत हो

वृक्षांकडून ऊन्हात मिळणार्‍या सावल्यांचा

अन् त्या झाडांच्या पानगळीत गळणार्‍या पानांचा

नदीच्या त्या संथ प्रवाहातील लहरींचा

अन् तिच्यात विरघळणार्‍या असंख्य झर्‍यांचा

हिशोब नाही करता येत हो

आपल्या माणसांनी आपल्यासाठी केलेल्या प्रार्थनांचा

अन् त्यांनीच केलेल्या असंख्य त्यागांचा

आपल्यासाठी कुणीतरी वाहिलेल्या अश्रूंचा

अन् आपल्यावर निर्व्याज मनाने केलेल्या अतुट प्रेमाचा

हिशोब नाही करता येत हो

आईने जन्माच्या वेळी सहन केलेल्या प्रसववेदनांचा

अन् तिच्या अमर्याद मायेच्या ओलाव्याचा

बांबांनी आपल्यासाठी घेतलेल्या अमाप कष्टांचा

अन् त्यांनी क्षमा केलेल्या असंख्य चुकांचा

हिशोब नाही करता येत हो

कुणीतरी आपल्यासाठी नकळत सहन केलेल्या अपमानांचा

अन् दिलेल्या आनंदी क्षणांचा

कुणीतरी आपल्यासाठी वाहिलेल्या अश्रूंचा

अन् सहन केलेल्या वेदनांचा..

हिशोब नाही करता येत हो

आपल्या मनातल्या भावनांना जपणार्‍या नात्यांच्या आपुलकीचा

अन् कुणीतरी जिंकत असूनही आपल्यासाठी हरलेल्या क्षणांचा

आपल्या माणसांमुळे मिळालेल्या सुखांचा

अन् आपल्या सुखासाठी त्यांनी मारलेल्या ईच्छांचा

हिशोब नाही करता येत हो

आयुष्याने पूर्ण केलेल्या अपेक्षांचा

अन् दिलेल्या सोनेरी आठवणींचा

जगतांना होणार्‍या ह्रदयातील स्पंदनांचा

मनात सतत रेंगाळणार्‍या शब्दांचा

हिशोब नाही करता येत हो

त्या दु:खात होरपळून टाकणार्‍या जाणीवांचा...