द्वेष

एक दिवस अचानक,

काय घडले कळलेच नाही,

मनाच्या घोड्यांचा रथ,

उधळला चौखूर दिशा दाही ll १ ll

मन काहीतरी होते शोधत,

कुणाचे वागणे नव्हते पटत ,

धावत होते द्वेष करत,

कुणावर तरी अविश्वास दाखवत ll २ ll

प्रेमाला नकळत दूर सारत,

द्वेषाला खतपाणी होते घालत,

कडवट आठवणींना उगाळत,

दुःखाच्या खाईत होते रुतत ll ३ ll

द्वेषाचे जालीम विष,

जसे भिनते नसानसांत,

आयुष्यातील आनंद आणि सुख,

हिरावून घेते क्षणार्धातll ४ ll

द्वेष म्हणजे जीवनात क्लेश,

पालटून टाकतो आपला वेष,

आपणच स्वतःला विसरून जातो,

भावनांच्या कल्लोळात झुरत राहतो ll ५ ll

द्वेषाच्या जाळ्यात जो अडकला,

खऱ्या अर्थाने जगणे संपला,

हे मना, आयुष्याचा नसतो नेम,

द्वेषाला पर्याय फक्त प्रेम ll ६ ll