दहशतवादाच्या विळख्यात

दहशतवादरुपी अजगराचा

दिवसागणिक घट्टच वेढा

देशसुरक्षा, विकास, क्रांती 

सुटेनाच गुंतलेला तिढा... ||१||

धर्म नि सत्तेच्या हव्यासापायी 

दृष्टी त्यांची क्षीण झाली   

 संवेदनांची हिरवळ सुकली

सैल माणुसकीची वीण झाली...||२||

एक एक पाऊल पुढे टाकून 

छुप्या हल्ल्यांचे त्यांस भूषण आहे 

मुँह मे अल्ला,अन् भ्याड हल्ला

 मानवजातीस महत् दूषण आहे...||३||

कळीकाळही कोपला आता

अजब फतवा काढला आहे

घोर संहार अटळ *सत्याचा*

निरोपच कलीने धाडला आहे...||४||

संवेदनाहीन रुक्ष अशा त्या

वाळवंटरुपी हृदयी 

माणुसकीच आटलेली 

नररुपी दैत्यांठायी... ||५||

देश हाच आस, श्वास

त्याग संसार बंधने 

अखेरच्या श्वासावत 

गातो भारत स्तुतीकवणे... ||६||

मेघ कुट्ट दाटलेले नभी नि

माथ्यावर तलवार आहे टांगती

जय सर्वदा सत्याचाच होतो 

 गतकाळानुभव आम्हा सांगती...||७||

आता मनगटातील जोर आमच्या

 दाखवल्यावाचून कळणार नाही

 या मातेच्या पदराला शिवणारांचे

 मस्तक धडावर टिकणार नाही...||८||

सजग उभे या सीमांवरती

आम्ही भारतीय युवाशक्ती

हाणूनच पाडू डाव रिपुंचा

बळ देई सदोदित देशभक्ती...||९||