अजाणतेपणी
अजाणतेपणी
घराजवळच्या पेरूच्या बागात
नकळत तू हट्ट करायचीस
'मला तो गाभूळा पेरू हवाय'
सरसर झाडावर चढण्यात
माहीर असलेला मी मग
कसलाच विचार न करता
तुझा आवडता पेरू आणायचो..
तर तू पुन्हा पोपटाने अर्धा
खाल्लेल्या पेरूचा हट्ट धरायचीस
माझ्या अजाणत्या वयात
तू इतकी जाणती कशी होतीस?
---
जावयाला नोकरी लागलं
याच आशेवर बापानं
द्यायला लावला ना
भरलेल्या पाण्याचा तांब्या
हातात त्यांच्या खरं सांग...
---
काल तुझ्या दारावरून जाताना
तुझा मुलगा मला हट्ट करत होता
घरी चला काका, चहा घेऊ...
तुही म्हणालीस ' पोराला आजोळाचं
कुणी दिसलं की आणतो चहाला..'
गरम चहा चर्र करत गेला
काळीज चिरत..
---
तुझ्या विरहात लिहीलेल्या कवितेस
पहिलं बक्षिस मिळालेलं
अजुनही जपून आहे माझ्याजवळ..
तू तर अजुनही पहिल्या सारखेच
जनावर सोडतेस चरायला माळरानावर..
