પથિક

બધી વાર્તા ઓ ફક્ત...“પેન”થી નથી લખેલી હોતી. જીવનમાં ઘણી વાર્તા ઓ 'પેઈન' થી પણ લખાયેલી હોય છે.

જાન્યુઆરી ૧ના રોજ પ્લેન ઉપડ્યું ને અમે ખુશ ખુશ થાતા વાતે વળગ્યાં. એક તો ૧૨ કલાકનો સમયનો તફાવત પણ પહોંચ્યાં ત્યારે બધા સ્વસ્થ લાગ્યાં. તિલુબેન- શરદકુમાર વહેલા પહોંચી ગયેલા. મારા જેઠ-જેઠાણી ને અમે એક જ પ્લેનમાં હતા. પણ કનેક્ટીંગ ફ્લાઈટમાં છૂટા પડી ગયેલા. ટ્રેન પકડીને ગયા પછી પાછા લાઇનમાં ભેગા થઈ જાત પણ બીજા ટરમીનલમાં જતા રહેલા છેવટે રાહ જોઈને અમે હોટેલે પહોંચ્યા ત્યારે મોટાઈ-ભાભી તો અમારા પહેલા પહોંચી જ ગયેલા. હા હા હા !!

આ બધી વાઇફાઇની રામાયણના લીધે નહીંતર કોલ કરીને મળી શકાય. સાંજે નક્કી કર્યું કે હવે બેજિંગ બાયનાઈટ પ્રાઇવેટ ટૂર વીથ લૂસી લીધી.. રીવર પર ૩૬૦ ડીગ્રી વ્યું મસ્ટ વોચ...ઇન બોટ રાઈડ ... ઓહ માય ગોડ વોટ અ રાઈડ ...અમેઝીંગ વ્યુ !! ચાઇના માં લેન્ટર્ન ને લાઇટ્સનો બહુ મહિમા છે. આખી રાત ને દિવસ જાગતું શહેર ને ખૂબ બાઇક્સ થી ભરેલું શહેર તે બેઇજિંગ... ગ્રામ વિસ્તાર તરફથી હાઇવે લઈને બીજે દિવસે અમે બધા 'ધ ગ્રેટ વોલ ઓફ ચાઇના' જોવા નીકળ્યા. બસની ટુરમાં અમે નવા મુસાફરો ને પણ મળ્યા. તેઓ પણ દેશ-વેદેશથી આવેલા.

તું હૈં ફિર ભી મૈં બટ ગઈ. પ્રક્રૂતિની ગોદમાં ખોવાવું મને ખૂબ ગમ્યું. વખત થઈ ગયો રીક્ષામાં બેઠા અને ચાન્સ મળ્યો તો છકડામ બેઠા. હા હા હા શું મજા આવી ગઈ. અને તે પણ સીંગાપૂરમાં ત્યાંથી એંકરકરેલી બોટ પર અમને ઉતાર્યા ને અમે હોડકાં જેવી બોટમાં બેઠા. હાલકડોલક થાતી બોટમાં બેસવા જતાં જે અનુભવ થયો તે સાથે હોય તેજ જાણે છે... પણ યાદ આવે છે ને હસવું આવે છેને ત્યાંથી ઉતરતા વખતે જે મજા થયેલી તે અવર્ણનીય છે. કેમ કે બધા ઢોળાઈ પડ્યાં હતા...બિચારા બટુકડા ચીના ! કે જેમણે અમને હાથ આપી ઉતારેલા ! રીવરમાં ઘણી બધી બોટ હતી તેથી પાણીના વહેણોમાં ખૂબ વમળોને મોજા ઉછળતાં હતા ને બોટ પર અથડાતા હતા ને અમારા મોટાઇ-ભાભી પર વાંછટ બની ઉડતા હતા. ભાભી ખુશ હતા ચીસો પાડતા હતા ને અમે હસતા હસતા મીડલ ઓફ રીવરમાં પહોંચ્યાં કે જ્યાં પાણીમાં હાથનાખો ને માછલીને અડો તેટલી બધી માછલીઓ હતી. બીજી બોટમાં બેઠેલા બ્રેડના ટૂકડાનાંખતા ને માછલીઓ વધુ ઉપર આવતી. બુધ્ધના મંદિરનો પાછલો ભાગ હતો. લિલોતરીથી ઘેરાયેલ વિસ્તારમાં ગુલાબી ફૂલોની વેલો ઉગેલી. બાજુબાજુમાં બનાના ટ્રી (કેળાના ઝાડ) હતા. પપૈયા નેનાળિયેરીના વૄક્ષો પણ હતા. દોઢ કલાક ની બોટ રાઈડ પછી અમને બસ અમારી બોટ પર લઈ આવી.

મંદિરની કોતરણી અફલાતૂન હતી. બુધ્ધ ની મૂર્તિ ૪૦ ફૂટથી પણ વધુ ઉંચી ને સોનાની હતી. ત્યાં લેન્ટર્ન ને ટાઇગરનો મહિમા ખૂબ મોટો છે તે ઉપરાંત ત્યાનું સિલ્ક ખૂબ જ સરસ હોય છે આપણાથી વધુ ધાર્મિક મલેશિયાના રહેવાસી લાગ્યા. કુઆલા લંપુરમાં બટુ કેવમાં કાર્તિકેય ભગવાનની ભવ્ય મૂર્તિ છે. સિંગાપોર કોસ્મોપોલિટન સીટી છે કે જે શોપીંગ માટે ખાસ વખણાય છે. ત્યાં પબ્લિક અફેક્શન અલાઉડ નથી સંયમતા જાળવતાં સ્ત્રી-પુરૂષો નાની-મોટી શોપ લઈને કામમાં વ્યસ્ત જોવા મળે. ફેક્ટરી એરિયામાં તો દિવસે સૂમસામ રસ્તાઓ જોવા મળે. બીજે દિવસે -૯ ટેમ્પરેચરમાં અમે વોલ ક્લાઇમ્બ કરી ... માનવામાં નથી આવતું હજુ પણ એકબીજાના સહારે અને પ્રોત્સાહન ને આશ્વાસને શક્ય બન્યું ખરું !! ઉંચા્ણ માટે પગથિયાં એક બાજુને બીજી બાજુ ઢાળ ચડવાનો ને પછી ત્યાંથી કેબર કાર ઉપર લઈ જાય...ને ત્યાંથી પાછું ચઢાણ શરૂ કરવાનું. કેમેરો-પાણી-ફૂડ સાથે બેકપેક્માં હિમંતે મર્દા તો મદદે ખુદા..મનમાં વિશ્વાસ રાખી આગળ વધ્યા.

ઉપરનો નજારો અકલ્પનીય હતો....અવર્ણનીય હતો. શુધ્ધ હવાનો ધૂંટ શ્વાસમાં જતા જ આનંદ આનંદ !! ઉપર બિલાડીઓ બેઠેલી દેખાઇ... ફ્લફી ને રૂંવાડા વાળી પ્રવાસીનું ધ્યાન ખેંચતી. મોટી ટેરેસ સુધી પહોંચી જેને હજુ આગળ ચઢવું હોય ને વધું ચાલવું હોેય તે આગળ વધી રહેલા. પણ તે પગથિયાં વધારે ઉંચા હતા નેનાનું બાકોરું હતું જેમાંથી બધા આગળ વધતાં દેખાયાં. અમેઝીંગ દ્રશ્ય નિહાળતાં ધીમે ધીમે અમે પાછા વળ્યા. સબ વે માંથી કોફી લીધી. ને મેથીના થેપલાં...બધાં ભૂખ્યા થયેલા. સમથીંગ અચીવ કર્યાનો અનુભવ માણતા અમે બધા બોટ પર પહોંચ્યા. આમ વિયેટનામ પહોંચી અમે ત્યાં જ્યારે પહોંચ્યાં અમારો ગાઈડ કે જે ભાંગ્યુ તૂંટ્યું અંગેજી બોલતો હતો તેણે કીધું કે વોચ આઉટ ફોર થીફ ઓન બાઇક્સ તમારી વસ્તુ ઓનું ધ્યાન રાખજો. શોપ વાળાને રસ્તા પર વેચતા માણસોથી સાવધાન રહેજો ને ઓલ્વેઝ બારગેઈન વીથ ધેમ. નાળિયેર પાણી પીતાં અમે કોરિયામાં પણ ખુબ પોવર્ટી જોઈ.હિરોશીમા પર જે જગ્યા પર બોમ્બ પડેલો ત્યાં અમેનાગાસાકિ એપી સેંટર ગયેલા.

ઉપરથી ગિચોગીચ આજુબાજુનાનામોટા ઘરો ને ઉપર ક્યાંક ક્યાંક રૂફટોપ કાર પાર્કિંગ બાકી બધા ઉપરને ઉંચાણ વાળી જગ્યા પર રહેતા જોવા મળ્યા.ચાલતા જ હોય.. કેટલી બધી હાર્ડ્શીપ...કેટલું બધું થયેલું નુકસાન તેની વાત કરતા કરતા અમારી ગાઈડ સાથે હું પણ સેંટી થઈ ગયેલી.જાપાનથી આવેલી 'જમાઈકા' માં જન્મેલી "મોનીક" જ્યારે અમારી શીપ પર શો માં સીંગ કરતી ને ડાન્સ કરતી ઓડિયન્સમાં પણ આવી તમને મળતી... આફરિન તેની સ્ટાઈલ પર તેના અવાજ પર --તેના કોન્ફીડન્સ પર !! શીપ પર કામ કરતા લોકો ભેગા થઈને જ્યારે પર્ફોમ કર્યું રંગમંચ સાથે આખું થીયેટરનાચી ઉઠ્યું...ઝૂમી ઉઠયું ! પ્રોફેશનલ આર્ટીસ્ટ થી કમ નહોતું કોઈ.બિંગો રમો કે બોલ ડાન્સ શીખો કે શફલ બોર્ડ રમો બસ અમને તો બધું જ કરવું હતું અમે કેમ નહીં ? સૌથી ઉપરના માળ પર આવેલ હોટ ટબ ને પુલ પરથી બ્રેથ ટેકીંગ વ્યુ વોઝ સુપર્બ... !! માઇલ્ડ બ્રીઝ વોઝ કુલીંગ ૮૦ ડીગ્રી. ઓલ કાઇન્ડ ઓફ ડીઝર્ટસ ને ડીનર વોઝ સર્વડ. એવરીબડી ડ્રેસ અપ થઈને અસાઈન્ડ ટેબલ પર નિયમિત સમયસર પહોંચતા.

જૂની વાતો ને વાગોળતા ભાઈબહેનના સંવાદો સાંભળતા. પેસેન્જરો માટે ગુડબાય ટ્રીટ બલુન્સ ડ્રોપ કરીને ખૂબ મજા કરાવી. પ્રોફેશન્લ ફોટોગ્રાફર ઓન બોર્ડ રોજ ફોટા લે અને વેચે.સ્પા ની મજા અનેરી ને મોંધી હતી. તે ઉપરાંત જ્વેલરી શો, સુવેનિયર શોપ ને મેજીકલ શોઝ- વોટ મોર કેન યુ આસ્ક ! અન્ડર સ્ટાર વી સો "ઓવરબોર્ડ" ને "આઈ ફીલ પ્રીટી" હસી હસીને બેવડ થઈ ગયા.આમ એક પછી એક પોર્ટ કવર કરતા બેઇજીન્ગ-વિયેટનામ-હોંગકોંગ-બેંગકોક-બૂસાન-નાગાસાકી જાપાન- સિંગાપોર છેલ્લે કુઆલા લંપૂર-મલેશિયા પહોંચ્યાં. ત્યાંથી ફ્લાય થયા ટોકિયો ને ત્યાં ૩ કલાકનો સ્ટે હતો ને પચી ૧૧ કલાકે શિકાગો... હોમ સ્વીટ હોમ પહોંચ્યાં સ્નો ગ્રાઉન્ડ કવર કરેલો પડેલો પણ ઉબર જીન્દાબાદ !! વી ઓલ મેઈડ ઈટ ઇન વન પીસ...ઇન્ક્લુડીંગ અવર લગેજ... !! હા,હા,હા. થેંક ગોડ.

મારો મમરો ઃઃઃબધી વાર્તા ઓ ફક્ત...“પેન”થી નથી લખેલી હોતી. જીવનમાં ઘણી વાર્તા ઓ 'પેઈન' થી પણ લખાયેલી હોય છે.