વિસરતી ગઈ

ફૂલ ખીલ્યું ને મહેક પ્રસરતી ગઈ,

ધીરે-ધીરે હું તને વિસરતી ગઈ.

આવી વસંત ને પાન લહેરાતા ગયા,

ધીરે-ધીરે હું તને વિસરતી ગઈ.

અવની પર પડ્યું ટીપું ને સુવાસ મહેકી ગઈ,

ધીરે-ધીરે હું તને વિસરતી ગઈ.

મળતા રહ્યા દગાઓ ને ઠોકર ખાતી રહી,

ધીરે-ધીરે હું તને વિસરતી ગઈ.

શીખ્યું મેં જીવતા ને જિંદગી ગુજરતી ગઈ,

ધીરે –ધીરે હું તને વિસરતી ગઈ.