તો વ્યર્થ છે જીવન

વ્યર્થ છે જીવન,

જો વરસાદે ભીંજાણા નથી,

ને પછી ધાબે જઈ સૂકાણા નથી,

જો ક્યારેય કોઈ ઝાડે ચડ્યા નથી,

ને સાઈકલ ચલાવતા પડ્યા નથી,

જો આળોટયા ન હોય ક્યારેય માટીમાં,

ને ચૂપચાપ જ ઊભાં હોય શેરીની બઘડાટીમાં,

જો ન બેઠા હો દોસ્તની પાછળ સવારીએ,

ને શાંતિથી ઊભાં રહ્યાં હો ઘરની બારીએ,

જો સ્વાદ ન ચાખ્યો હોય પીપળાનાં પાન ચાવવાનો,

ને ભીની માટીમાંથી રમકડાં બનાવવાનો,

જો જોયા ન હોય ખુલા આભે ખરતા તારા,

ને કહેવાને પણ ન હોય બે ત્રણ ખાસ દોસ્ત મારા,

જો તોડ્યા ન હોય સીધા બોરડીથી બોર,

ને લૂંટી ન હોય ઉત્તરાયણ પર કોઈ દોર,

જો છાપા-મેગેઝીનમાંથી ફોટા કાપ્યા ન હોય,

ને ખૂદને મમ્મી-પપ્પા સાથે ઊંચાઈએ માપ્યા ન હોય,

વ્યર્થ છે જીવન,

જો પેટ દુઃખે ત્યાં સુધી હસ્યાં ન હોય,

ને કોઈને ખોળે માથું રાખી રડયા ન હોય.