ફૂટવું

તો, 

શું ઈચ્છે છે તુૃં ?

નર્યા માણસ

મટીને,

કઠોર

પાષાણ બની જાઉં ?

તારી જેમ !

ભૂલીશ નહીં તુૃં હે કંડારાયેલ પથ્થર !

હું

પ્રકૃતિ છું.

તારામાંથી મારું

ફૂટવું

નિશ્ચિત છે.