પાનખર

રહ્યું છે હવે ક્યાં સંબંધ જેવું ?

કે કરવું પડે છે પ્રબંધ જેવું !

હું તો એને સમજું છું અંત જેવું,

ભલે એ કહે, 'છે અનંત જેવું',

હજું શ્વાસ ચાલે નસીબ કેવું ?

અભાવે તમારાં જીવંત જેવું !

મળો ત્યાં સુધી તો અસર રહે છે,

જરા સ્હેજ અમથા કરંટ જેવું,

જીવનભર પછી પાનખર મળે છે,

ઘડી બે ઘડીની વસંત જેવું,

છે તુજ સાથનો આ પ્રભાવ એવો,

મળે મુજમાં મારાં જ અંશ જેવું,

નથી મારી તું, તોય મારી જાણું,

સદાયે રહે છે ઘમંડ જેવું,

ગયા 'અક્ષ' જોને, પછી શું નાટક ?

જીવન આખુંયે રંગમંચ જેવું !