નશ્તર

ખૂબ પ્રેમથી મને ગળે લગાવ્યો,

ખબર ના રહી ક્યારે, 

ખુદથી જ હું વિખૂટો પડ્યો.

દર્દમાં હસી લેવાની આદત પડી, 

અજાણ્યાઓએ જાણીતો ફરી ગણ્યો.

ડરી ડરી સમીપથી ન જાઓ કોઈ

ભ્રમનો ય કદી મેં ભરોસો નથી હણ્યો.

દરિયો મોજાઓ બની થાકી નથી જતો

ખુદાએ જાણે છે મને ફુરસદમાં ઘડ્યો.

એવો ઓગળ્યો પડછાયો મારો,

હસ્તી બચાવવાનો,

મારો બોજ ઉતરી ગયો !