નાસમજ

નાસમજ ત્યારે હતો જન્મ્યો હતો હું દેહથી,
મોકલી સમજાવવા જનમેદની પરલોકથી.

પ્રેમથી જેણે ભણાવ્યા જિંદગીના પાઠને,
વંદુ વારંવાર એ માબાપને હું હેતથી.

જ્ઞાન આપ્યું જેમણે બંને વલણને દાખવી,
એ ગુરૂઓનાં ચરણને હું પખાળું પ્રેમથી.

જે સમજ આપી મને કપરાં સમયની સાથમાં,
એ સમયને માન આપું દિલ તણાં ઊંડાણથી.

કેટલો ઉપકાર તારો માનવો હે દેવતા,
ગળગળો આભારવશ થઈ હું નમું છું નેમથી.