મૃત્યુ

મૃત્યુ ચહિશ હું, મૃત્યુ સહીશ હું,

મૃત્યુ રમીશ હું, મૃત્યુ કરીશ મમ,

શાને ડરું ? અધિક આંસુ દગે વહાવું ?

છે ક્રમ તે, સુખ હર્ષથી ન કેમ જાવું ?

જાણું ન લોક જીવવા જ ચહે કેમ છે ?

આ ભ્રમના ઉદધિમાં દુઃખ દાહ પોષે,

ત્યાં વૃક્ષ પર પક્ષી રવતાં ખુશીથી,

છાઈ ઘટા ગણગણે, ન હર્ષ સમાયે,

હૈયાં અરે ! સુમનનાં બહુ પ્રસન્ન હા,

કેવાં ગીતો રસભર્યા વહવે સદાના !

જીવ્યાં અલ્પ જીવન તોયે ન આંસુ તેને,

દીર્ઘાયુ યાચે જન કેવલ દીર્ઘ જોને !

ચીર્યા હિયાં અરર ! તોયે ન ખેદ તેનો,

ધ્રુજાવનાર જગને, મૃત્યુથી ડરે છે !

છે તું તત્વ પરમ દેવ તણા ગૃહનું,

છે શાંતિનું ફક્ત દ્વાર જગે અરે હા,

અંધાર આ જગતમાં અમ તેજ છો તું !

તારાં દિવ્ય ચરણ ગ્રહવા હું મથું છું,

છે જિંદગી રસિક ધોધ શી, ખેદ શેનો ?

દીર્ઘાયુ ના, હિસાબ રાખ સત્કર્મોનો,

હૈયાં જીતું, રમત પ્યાર તણી રમીને,

મૃત્યુ ચહું, મધુર હૈયડાને હસાવી !

મૃત્યુ ચહિશ હું, મૃત્યુ સહીશ હું,

મૃત્યુ રમીશ હું, મૃત્યુ કરીશ મમ.