આસ્વાદ

પ્રેમમાં હતો જે એક અપવાદ હવે એ પણ ગયો,

ને અંતે દર્દ થકી મળતો મધુર આસ્વાદ પણ ગયો !

સૂકાં વૃક્ષની જેમ ઉભો છું એકલો હું વગડા વચ્ચે,

પાનખરમાં સંભળાતા પગરવનો નાદ પણ ગયો !

શબ્દોના સથવારે સૂર સ્નેહના બન્યા હતા શરણાઈ,

હવે બંધ નયનો થકી અનુભવાતો અંતર્નાદ પણ ગયો !

એકાંતના અરણ્યે વિરહના ફૂલ ને ઝખ્મોની મહેક,

હવે અંતરમાં ઉભરતો આલ્હાદક ઉન્માદ પણ ગયો !

અંતર્નાદના ઉન્માદનો આ આલ્હાદક "પરમ" અનુભવ,

ને ધડકનોમા સંભળાતો એનો "પાગલ" સાદ પણ ગયો !