ధైర్యం

రామన్నపురంలో ముక్కు దాసు అనే ఒక పేదవాడు ఉండేవాడు.

అతడికి ఆస్తిపాస్తులు ఏమీ లేవు, కానీ ప్రాణానికి ప్రాణంగా చూసుకునే ఒకే ఒక మేక ఉండేది.

ఆ మేకను అతడు జంతువులా కాకుండా, తన కుటుంబ సభ్యుడిలా, తన ప్రాణంగా పెంచుకున్నాడు.

ప్రతిరోజూ ఆ మేకను మేత కోసం అడవికి తీసుకెళ్లేవాడు.

 ఆ మేక కూడా ముక్కు దాసును తన సొంత మనిషిలా భావించేది, అతడి అడుగుజాడల్లోనే నడిచేది.

 ఒకరోజు, అడవిలో మేత మేస్తుండగా, అకస్మాత్తుగా ఒక పెద్ద పులి వారిపై దాడి చేయడానికి సిద్ధమైంది.

పులి గర్జనతో అడవి దద్దరిల్లింది.

 మేక భయంతో వణికిపోయింది, కానీ ముక్కు దాసు మాత్రం ఒక్క క్షణం కూడా ఆలోచించలేదు.

తన ప్రియమైన మేకను రక్షించుకోవడానికి, అతడు వెంటనే ఒక కర్ర తీసుకొని పులికి ఎదురు నిలబడ్డాడు.

అతని కళ్ళల్లో భయం లేదు, కేవలం తన పెంపుడు ప్రాణిని కాపాడుకోవాలనే దృఢ సంకల్పం మాత్రమే ఉంది.

మేక, తన యజమాని ప్రాణాలకు తెగించి నిలబడటం చూసి, కళ్ళల్లో నీళ్లతో ముక్కు దాసు వైపు చూసింది.

 "అయ్యగారూ! మీరు పులికి ఎదురుపడవకండి..

 మీరు అడ్డు తప్పుకోండి..

 నేను పులికి ఎదురు నిలబడతాను..

 అది నన్ను తింటుంది, మిమ్మల్ని వదిలేస్తుంది," అని తన నిస్సహాయతను, ప్రేమను తెలియజేస్తున్నట్లుగా మూగగా వేడుకుంది.

 కానీ ముక్కు దాసు వెనకడుగు వేయలేదు.

"లేదు! నువ్వు నేను పెంచిన ప్రాణం! నా ప్రాణం కంటే ఎక్కువగా నిన్ను పెంచాను..

 ఈ పులి నన్నేం చేయలేదు!" అంటూ ధైర్యంగా కర్రను ఝళిపించాడు.

పులిని పిల్లిని తరిమినంత తేలికగా, తన అద్భుతమైన ధైర్యంతో, ఆ పులిని అక్కడి నుండి తరిమేశాడు.

 పులి తోక ముడుచుకొని అడవిలోకి పారిపోయింది.

ముక్కు దాసు తన మేకను సురక్షితంగా ఇంటికి తీసుకొని వెళ్ళాడు.

 ఆ మేక తన యజమాని పట్ల ఎంతో కృతజ్ఞతగా, ప్రేమగా చూసింది.

 ఆ చూపుల్లో తన ప్రాణాన్ని కాపాడినందుకు ఉన్న రుణపడి ఉన్న భావం స్పష్టంగా కనిపించింది.

 కొన్నాళ్ళకు, ఆ మేక ఆరోగ్యంగా పిల్లలను కంది.

ముక్కు దాసు ఇంట్లో ఆనందం రెట్టింపయ్యింది.

తన ప్రియమైన పెంపుడు జంతువు పట్ల చూపిన ప్రేమ, ధైర్యం అతడికి గొప్ప సంతోషాన్ని, సంతృప్తిని అందించాయి.

_________________________

శుభం.